Unbeatable Secret Love

Chapter 1

Amanda's POV

Hello world! Ako nga po pala si Amanda Skyler Morgan you can call me Amanda ayaw kong tinatawag akong Skyler kasi hmm, basta part na siya ng past ko kumbaga bad memories kasi basta ayaw ko nang pag-usapan siya nawawala lang ako sa mood..

"Amanda kain ka na ng breakfast mo baka malate ka sa school" sabi ni yaya Faith. Siya ang yaya namin ni kuya Kris mula pagkabata namin. Siya na din ang tumayong magulang namin everytime na wala sila mama dito..

"Sige po yaya magbihihis lang po ako. Sabihin niyo nalang po kay kuya na mauna na siyang kumain" ako. Mabait naman ako eh ewan ko ba kung bakit nila sinasabing suplada ako. Nasisigawan ko lang naman sila minsan kasi tinatwag nila akong Skyler psh.

"Osige bilisan mo huh?" Yaya. Hindi na lang ako nagsalita at nagbihis na, kanina pa ako nakaligo. Tapos na akong magbihis at ngayon pababa na ako. Nakita ko si kuya na hindi pa kumakain.

"Good Morning kuya" ako... Ewan ko bakit bigla nanaman akong nawala sa mood...

"Oh Good Morning din. Wala ka nanaman sa mood noh? Bakit naalala mo nanaman ba siya?" Kuya Kris. Siya si Kuya Kristopher at alam niya lahat ang nangyari 3 years ago saakin at sakanya..

"Wala 'to kuya. Kumain nalang tayo" sabi ko sakanya. Hindi na lang siya nagsalita uli kasi pag nagsalita siya uli baka sumabog na ako at hindi na ako makapasuk... Oo inaamin ko iyakin ako lal na pag naaalala ko siya...

"Let's go? Wala ka na bang nalimutan?" Kuya... Ihahatid niya lang ako sa school at aalis na din siya papuntang airport... Pinapunta siya nila papa sa London eh may importante daw... Kaya pag-uwi ko loner nanaman ako...

"Wala na kuya... Baka ikaw naman ang may nalimutan?" Ako.. Kasi ako pag may nalimutan pwede kong balikan kasi malapit lang naman ang school ko dito eh pag si kuya hindi na kasi malayo pupuntahan niya...

"Wala na akong nalimutan. So ano tara na?" Kuya... Nag nod na

Ang ako at umalis na kami. Nag-usap lang kami about sa pag-alis niya hanggang sa nakarating na kami sa school

"Bye kuya! Mamimiss kita paki sabi nalang kila mama IMissYou at ILoveYou" ako sabaya yakap kay kuya..

"Wag mo pababayaan sarili mo huh at wag mo nalang papansinin yung mga nagtatanong ng past mo huh?" Kuya. Nag oo nalang ako tapos pumasok na sa school..

Hanggang ngayon marami pading nagtatanong about sa past ko kaya ako nagiging suplada... Wala naman silang magagawa kung maging bitter ako, masyado lang akong nasaktan sa mga nangyari saakin at kung paano niya ako binalewala, wala siyang kwentang bestfriend

"Good Morning Amanda!" Bati saakin ni Jullie. Siya si Jullie Agnillo girl bestfriend ko siya lang ang nakakaintindi saakin at sure na ako sakanya na hindi niya ako iiwan tulad ng pag-iwan saakin ng ex-bestfriend ko...

"Good Morning din... Bakit hindi pa naka-ayos yung mga chair?" Ako. Kasi dati-rati pag dumadating ako eh naka-ayos na ang mga chairs.

"Practice po ng choric duh" Jullie... Ahh oo nga pala nawala kasi bigla sa isip ko... "Hoy Amanda partner mo daw si Andrew" pahabol no Jullie. Dahil sa narinig ko bigla nalang akong napasigaw.

"Huwat?! Hindi pwede! Ayaw ko!" Ako... Ayaw ko siyang partner ayaw ko please. Kinamumuhian ko siya! Wala siyang kwenta!

"Wala na tayong magagawa Amanda. Si T.Grace ba ang nagsabi at final na daw yun" Jullie... Wala na akong nagawa kundi ang bumigay. Isa lang ang masasabi ko THIS IS WAR!!!

"Amanda kanina ka pa tinatawag ni T.Grace!!!" sigaw ni Tin-Tin bestfriend ni Lorraine.. Nakakainis naman oh dahil sa kakaisip sakanya napahiya nanaman ako...

"Wait lang masakit yung paa ko" palusot ko para hindi naman ako masyado mapahiya noh...

"Pano tayo makakapag-practice niyan kung masakit ang paa mo?" Tanong ni Andrew... Bwisit ka mamatay kana! Wag mo akong kausapin! Nanggigigil ako sayo!

"Bakit hindi mo ba kayang magpractice ng wala ako?" Ako... Hindi nalang niya ako pinansin at inirapan pa ako ng puta... Alam ko naman na naiinis na din siya saakin eh...

Wala akong pake basta ako chill lang... Wala akong pake kung maiinis siya saakin... Wala akong pake kung isumpa niya pa ako... Wala akong pake sa mga manlolokong kagaya niya!!!!