Unbeatable Secret Love

Chapter 4

Jullie's POV

Hello! Ako nga po pala si Jullie Agnillo, kaibigan ni Amanda
Maaga akong nagising at ginawa na ang araw araw kong ginagawa tuwing umaga at bumaba na para kumain "good morning mama! Wala po ba kayong meeting ngayon?" Tanong ko sa mama kong naabutan kong nagbabasa sa may dining area

"Pinacancel ko muna kasi pupunta ako sa foundation niyo" sabi ni mama nang hindi tumitingin saakin. Buti pa siya nakakapunta sa mga events na sinasalihan ko, eh yung parents ni Amanda at Andrew eh laging busy sa work.

"Thank you Ma! At hindi ka nawawalan ng time saamin ni ate! Your the best mom ever! Hindi mo kami pinabayaan ni ate kahit na wala na si papa" sabi ko kay mama tsaka ko siya hinalikan at niyakap.

"Thank you rin anak dahil hindi kayo sumuko nung mga oras na wala pa ako sa sarili ko. Sorry at napabayaan ko kayo ng ate mo nung mga panahon na yun" umiiyak na sabi ni mama kaya pinunasan ko yun gamit ang kamay ko. Sa totoo lang, muntik mabaliw si mama nung namatay si papa, hindi niya daw tanggap.

"Ma! Stop crying! Past is past. Let's just forget about it. Sige ka pag hindi ka tumigil kaka iyak mo diyan baka multuhin ka ni papa" pananakot ko sakanya. Tumawa lang si mama at sinabayan na akong magbreakfast. Wala si ate dito sa bahay ngayon may pinuntahan siya.

Pagkatapos naming kumain ni mama ay umalis na kami kasi dapat daw maaga kami makarating sa school para makapag prepare pa kami. "Jullie! Nakita mo ba si Amanda? Kanina pa namin siya tinatawagan pero walang sumasagot eh. Nag aalala na kami sakanya baka may nangyari nang masama sakanya" natatarantang tanong ni Lorry

"Hahaha kakatext niya lang saakin oh, ang sabi niya malapit na daw siya, may imporatante lang daw siyang inasikaso kasama nung kuya niya" sabi ko sa nag aalalang si Lorry. Itong si Lorry kasi eh sobrang close kay Amanda kaya ganyan nalang siya makareact nung hindi niya matawagan si Amanda.

"Akala ko may nangyari nang masama sakanya" Sabi ni Lorry

"Sorry I'm late. May inasikaso lang kami ng kuya ko para sa- uhm- b-birthday niya. O-oo tama para sa birthday niya hahaha" sabi ng hingal na hingal na si Amanda. Hmmm para may mali sakanya kasi ang birthday ng kuya niya eh kakatapos lang last month urg never mind

"Hahaha ano kaba naman Amanda ok lang yun noh tsaka hindi kapa naman late eh hahaha" Lorry. Napaka bait talaga niya.

"Guys! Get ready na daw sabi ni teacher! Magstart na!" Tintin. Isa rin 'tong babaeng 'to, napakabait niya SOBRA na dumating na sa point na ayaw niyang magbigay ng foods

"Yah we're coming!" Sigaw ni Amanda. Something is wrong with her hindi ko alam kung ano basta meron talaga eh.

"Amanda you ok?" Tanong ko ng may pag aalala. Umiwas naman siya ng tingin bago tumango. "You sure?"

"Yeah I'm ok. No need to worry" Amanda. Ok sabi niya eh haha

-----

Amanda's POV

I don't know what to do nung malaman ko yun. Oo alam ko na darating yung araw na yun pero bakit ngayon pa? Bakit sa ganitong sitwasyon pa? Bakit? Kung kelan naman kababati lang namin eh! Ooopppsss baka naguguluhan na kayo kung bakit ako nagdradrama? Want to know why?

*FLASHBACK*

*knock knock*

Then may narinig akong pumasok sa loon ng kwarto ko at papalapit sa kama kung saan ako natutulog then alam niyo kung anong next na ginawa niya? Inalog alog niya ako! Shit naantok pa ako eh! Napuyat kaya ako!

"Hey princess wake up!" Sigaw ng kuya ko habang naalog padin ako huhuhu God please!

"5 mins. More please. Puyat ako kuya eh" sabi ko habang nakatakip ng unan ang muka ko

"No! You need to wake up! We need to go somewhere!" Kuya Kristopher.

"Go? Somewhere? Now? It's only 4 in the morning for petes sake kuya!" Grabe ah sinong tangang tao ang aalis ng ganito kaaga? Huh!? Eh kasarapan ng tulog ngayon eh! Nubayan!

"Princess please listen to me carefully ok? Aalis tayo para ayusin lahat ng papers natin kasi pagtapos na pagtapos ng graduation, aalis na tayo papuntang New York para dun na uli mag aral" mahabang paliwanag ni Kuya.

"Whut!? New york!? Hell no! Ayoko kuya! Alam kong mangyayari 'to pero bakit ang aga naman ata? Hindi ba pwedeng pag tapos ko nalang mag highschool?" Pagmamakaawa ko sakanya

"Princess diba wish mo na makasama na uli sila mom and dad? Oh ayan na oh makakasama na natin sila" kuya Kris

"You think magkakaoras sila saatin kahit nasa iisang bahay lang tayo? Ow come on kuya. Hindi ko wish na makasama sila. Ang wish ko eh ang MAGKAORAS sila saatin! Kuya hindi moko masisisi kung bakit ayaw kung sumama!" Maluhaluha kong sabi sakanya

"Sa tingin mo ginusto nilang mawalan ng oras saatin? Huh!? Hindi nila gusto Amanda! Alam mo ba kung bakit nila ginagawa yun huh!? Ginagawa nika yun para sa kinabukasan natin!? Para bigyan tayo ng maasyos na buhay!? Ayaw nilang mawalay saatin Amy! Pero kinakaya nila para sa kinabukasan natin! Kasi Mahal nila tayo!" Kuya Kris

"Nagpapatawa kaba kuya!? Mahal? Ganyan.naba ang meaning nag Pagmamahal para sayo? Pwes saakin HINDI! Kuya come to think of it Christmas, New Year, Birthday and Graduation. Andun ba sila? Diba WALA!? Asan ang pagmama-" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko kasi nagsalita na ulit si kuya

"Enough Amy. Sa ayaw at sa gusto mo, sasama ka saakin papuntang new york! Kaya mag ayos kana at aayusin na natin ang papers nating dalawa para mas maaga tayong umalis ng bansa naiintindihan moba yun!? Huh!?" Sigaw ni kuya. First time kong masigawan niya. Kaya ang tanging nagawa ko lang eh ang mag nod.

*END OF FLASHBACK*

Naiinis ako! Bakit ngayon pa!? Kung kailan maayos na ang lahat! Huhuhu

"Amanda you ok?" Nagulat naman ako sa tanong ni Jullie. Hindi ko alam ang isasagot ko kung ok nga lang ba ako or what kaya tumango nalang ako "you sure?"

"Yeah I'm ok. No need to worry" mukang kumbinsido naman na siya kaya nakahinga ako ng malalim. Medyo masakit ang ulo kasi wala pa akong tulog remember?
.
.
.
Pagkatapos namin magperform umuwi agad ako kasi naantok na talaga ako eh! Hindi ko nanga hinintay kung sino ba ang nanalo.
.
.
.
Pagkarating na pagkarating ko, sumalampak agad ako sa kama at natulog

Zzzzzzzzzzzzsz
-----------

So pangeeeeeet huhuhu