Unbeatable Secret Love

Chapter 5

Amanda's POV

~Ringg~Ringg~

Shit! Anong oras naba!?
Inabot ko yung Cellphone kong tumutunog at tinignan kung anong oras na... 6:00pm na!? Ganun naba kahaba ang tulog ko!? Shit huhuhu nagugutom na ako! Hindi pa ako naglulunch. Wait sagutin ko muna kung sino 'to

"Hello? Ms. Morgan speaking" ako. Hindi kasi nakaregister yung no. Eh

"Hey Amanda! We won! Nanalo tayo sa choric! We need to celebrate! Punta ka **** restaurant now n-" Kyle. Pano ko nalaman? Yung boses niya. Bakit niya sinabing WE? Eh hindi naman nalin siya classmate? Isa rin kasi siya sa mga nagturo -_- ewan ko pero parang naiinis ako sakanya eh.

"Kyle I can't come may pag uusapan pa kasi kami ng kuya ko eh. Geh bye" sabi ko at hindi na hinintay yung sagot niya at binaba ko na agad yung tawag ko haha.

*toot*toot*

Bumaba na ako papunta dining area at naabutan kong kakain palang si kuya.

"Hey princess let's eat alam kong hindi kapa nakain ng luch" kuya. Yeah alam niyang hindi pa ako nakain ng lunch kasi iniwan ko siya sa mall kasi malalate na ako sa.choric namin kanina.

"Uhm kuya? Can I have a favor?" Ako. May hihingiin sana ako eh

"Hahaha ok spill it princess" kuya. Kinakabahan ako baka hindi siya pumayag eh. Huhuhu

"Uhm sasama ako sa new york pag uhm ah pag ok na yung company natin doon para hindi ka masyadong mastress? Please kuya? Tsaka gusto ko pang makasama yung mga kaibigan ko eh. Please kuya?" Pagmamakaawa ko

"Mga kaibigan? O siya lang? I heard ok na kayong dalawa ni Andrew?" Kuya. Yeah he knows everything! As in lahat! Alam din niya na mahal ko si Andrew alam niyo kung pano? CONNECTIONS baka nakakalimutan niyo na kayang kaya ng kuya kong kontrolin ang lahat gamit ang pera namin.

"Kuya naman eh! Siyempre naman. Kababati lang namin then maghihiwalay nanaman kami?" Pagmamaktol ko. Konti nalang at papayag na yan

"Ok ok ok. I think wala na akong magagawa. Bakit kasi hindi kita kayang tiisin eh hahaha" kuya Kris

"Yey! Thank you kuya! I love you talaga! Your the best kuya ever!" Ang saya saya ko!

"Basta always remember pag may problema ka, andito lang si kuya ok? Pag nasaktan ka ulit dahil sakanya sabihin mo lang saakin at reresbakan kita hahaha joke lang. Alam ko naman na hindi mo kayang nakikita siyang nasasaktan tulad ng dati eh" kuya. Yeah tama siya ayaw kong nakikitang nasasaktan ang bestfriend ko. Kasi nakita ko na siya kung pano masaktan emotional noon eh

*FLASHBACK*

Naglalakad ako papunta starbucks, malapit lang naman sa bahay yun eh, walking distance. Ang boring kasi sa bahay eh, wala si kuya tsaka puro maid lang ang kasama ko pero ayaw naman nila akong kausapin bakas daw masisante sila hahaha ano connect.

Bago ako makarating may napansin akong isang lalaking tumatakbo siguro papuntang Park. Sinundan ko ito kasi parang pamilyar ang suot niyang hood eh. Pagkarating ko sa park nakita ko siya sa isang swing mukang ang laki mg problema niya. Lalapitan ko na sana siya kaso nagsalita siya at sobrang pamilyar saakin yung boses niya eh

"Hindi ko na alam ang gagawin ko! Lord! Bakit saakin pa!? Bakit sa dinadami ng tao sa mundo bakit kami pa!? Bakit niyo hinayaang mambabae ang papa ko!? Bakit?!" Halatang umiiyak siya kaya hindi na ako nakatiis at nilapitan ko na siya at hindi nga ako nagkamali kung sino siya

"Andrew?" Pagkasabi ko palang sa pangalan niya, bigla nalang siyang tumayo at tumakbo papunta saakin at yakapin ako ng sobrang higpit at duon na siya nagbreak down "shhhh stop crying everythings gonna be alright kung ano man ang kinikimkim mo" sabi ko