ÖLÜM

53 7 0
                                    

Şarkı: Lana Del Rey- Born To Die

Saatlerce dipsiz, karanlık uçurumun eşiğinde bulunabilirim. Çıkmaz sokaklarda kalmaktansa, kendimi dipsiz, karanlık uçurumun eşiğinden atabilirim.

Saatlerce dipsiz, karanlık uçurumun eşiğinden ölümümü izleyebilirim. Bu beni çıkmaz sokaklarımdan sonsuza dek uzaklaştıracaksa.

"Bunu isteyen sizsiniz. Kendi bencilliklerinizle uğraşmaktan, benim tükendiğimi göremeyecek kadar acizsiniz. "

Sustular. Susmamaları gereken zamanda sustular. Bars bana doğru sarsak bir adım attığında, elimi titrekçe yukarı kaldırdım ve durması gerektiğini belirttim.

"Ah. Hayır Bars, asla."

Kanlanmış katil gözlerini, yeşil gözlerimle buluşturdu ve odağına sadece gözlerimi aldı. "Özür di-"

Uzun süredir arabasının kaputuna kalçasını yaslayıp, beni umursamazcasına sigarasını içen Kaner, Bars'ın sözünü sert sesiyle kesti. "Kapa çeneni Bars! Onun bu hale getiren biziz, şimdi aptal gibi özür dilemenin ne yararı var?" Cümlesinin sonlarına doğru, o sert halinden eser kalmamıştı. Sanki bütün bunlara sebep olanın kendisi olduğunu düşünüp, kendini suçluyordu. Bu düşünce yanlış da sayılmazdı.

Yüzüme çarpan soğuk rüzgar, şiddetini arttırıp tüm uzuvlarımı etkisiz hale getirmişti. O anda sessizliğe ne kadar muhtaç kaldığımı düşündüm. Gözlerimi kapatıp kendimi sadece rüzgarın sesini duymaya zorladım.

İşte şimdi her şeyin bittiğini hissediyordum. Sahip olduğum, sevdiğim, elde ettiğim tüm başarıların ve hayatımın sona erdiğini hissediyordum ya da böyle hissetmeye kendimi zorluyordum.

Bitmeliydi.

Gözlerimi olabildiğince sıkıp kollarımı iki yana açtım. Bana doğru gelen temkinli adım seslerini işitebiliyordum, aldırmamaya çalışarak geriye, uçurumun karanlığına doğru bir adım daha attım. Olacaksa ölümüm hayranı olduğum uçurumdan olmalıydı.

Kendi kendime geriye doğru saydım ve sonuma yaklaşmaya çalıştım.

3...2...1...

Ölüme yaklaşmıştım. Ne kadarda basit bir kelime öyle değil mi?

'Ö L Ü M' Benim için öncelerde sadece basit bir sözcükten ibaret olan bu şey, şimdiyse anlatamayacağım kadar büyük anlamlar taşıyordu.

Bedenimi karanlığa saldım.

Her şeyi bitirdiğimi düşündüm...

Bitmemişti.

Belime dolanan bir çift kolla beraber uçurumun ters yönüne doğru çekildim. Gözlerimi açtığımda, aşığı olduğum kahverengi gözlerle karşılaştım.

"O düşündüğün şey asla olmayacak İMERA."

KANMERA ~nefret~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin