Why ? ( Kaisoo Yaoi )

Why? - 7

Kyungsoo, JoonMyun ve Jongin'i yolladıktan sonra odasına çıkmıştı. Ama sonra yaptığının bencillik olduğunu düşünerek aşağı katta yalnız bıraktığı arkadaşlarının yanına indi. Tabi duyduğu şey onu biraz şaşırtmıştı.

" Sanırım JoonMyun'a işleri hızlandırmasını söylemeliyim. "

" Hızlandırmak? "

" JoonMyun, Kyungsoo'ya evlenme teklif edecekti. "

" Woa! JoonMyun 1- Jongin 0! "

YiFan'ın gülme sesini duyduğunda merdivenin geri kalan basamaklarını zıplayarak geçti ve koşarak salona girdi. Soluklanmaya çalışırken elini kapıya dayadı.

" JOONMYUN BANA EVLENME TEKLİFİ Mİ EDECEK!? " Kyungsoo, yüzündeki büyük gülümsemeyle YiFan'ın üzerine atladığında YiFan gözlerini büyütüp kıkırdayan Sehun'a baktı.

" Bu sürpriz olmalıydı! Kyungsoo, hafızanı silmeliyiz! " YiFan gülerek Kyungsoo'nun sırtını sıvazlarken Kyungsoo mızmızlandı.

" Ama unutmak istemiyorum... "

" Eğer JoonMyun öğrenirse beni öldürür Soo. Bakir ölmek istemiyorum. " Bu sefer YiFan mızmızlandı. Kyungsoo, onun bu haline sırıtarak dudaklarına hayali bir fermuar çekti " Bilmeyecek. "

Üçü de gülerek birbirlerine sarıldılar. Ardından Sehun sarılmayı bozdu ve yumruğunu havaya kaldırdı " JoonSoo'ya! "

YiFan sırıtarak onu taklit etti " JoonSoo'ya! "

Şimdi geriye sadece kıpkırmızı bir suratla bakışlarını yere indiren Soo kalmıştı. Kyungsoo utangaç bir şekilde yumruğunu kaldırıp kısık bir sesle söyledi.

" JoonSoo'ya. " başını kaldırıp iki yana salladı " Kendinin fanlığını yapmak çok garip hissettiriyor. "

Sehun, Kyungsoo'nun sırtına vurdu " JoonSoo forever! "

" Hadi ama Sehun. " Kyungsoo kollarını kavuştururken kapının açılma sesi duyuldu. YiFan ve Sehun birbirlerine şeytani bakışlar atarken Kyungsoo bunu fark edip ellerini iki yana salladı.

" Hayır, hayır, hayır, hayır, sakın! "

Sehun, Kyungsoo'ya dil çıkardı ve kolunu YiFan'ın omzuna atarak zıplamaya başladı. YiFan da kısa sürede ona ayak uydurmuştu. Kyungsoo olacakları bildiği için kendini koltuğa attıp elleriyle yüzünü kapattı.

Sehun ve YuFan bağırmaya başladığında JoonMyun'un odaya girmiş olduğunu anlamıştı.

" JoonSoo! JoonSoo! JoonSoo! "

Kyungsoo utanç içinde başını bacaklarının arasına gömdü.

Şaşkın JoonMyun ise bir süre tepki veremedi.

******

" O şey de neydi öyle? " JoonMyun, Sehun ve YiFan gittikten sonra Kyungsoo'ya sarılarak sordu. Kyungsoo utanç içinde başını indirdi.

" Hiç sorma. "

" Peki. Sormam. " JoonMyun sevgilisinin boynuna ufak bir öpücük koydurup arkasını döndü. Bu hareketi Soo'da suçluluk duygusu uyandırmıştı. Jongin'in onu öptüğünü JoonMyun'a söylemek konusunda fazlasıyla kararsızdı.

" JoonMyun... " Soo başını yerde tutarak JoonMyun'a arkadan sarıldı. JoonMyun, Soo'nun bacaklarını beline doladı ve çocukça bir neşeyle yatak odalarına doğru koştu. Koşarken ' JoonSoo! ' diye bağırmasaydı Kyungsoo ona anlatacaktı. Belki.

******

Jongin, JoonMyun'a onu evine bıraktığı için teşekkür edecekti ki duraksadı. Eğer o adam olmasıydı Soo şu anda Jongin'le beraber olmuş olacaktı. Yapmış olduğu şeylerin yanlış olduğunu biliyordu ama düzeltmesi için hiçbir şansı yokmuş gibi görünüyordu. Küçük, tek katlı evine girip kendini oturma odasında olan tek koltuğa attı ve cebinden telefonunu çıkartıp LuHan'ı aradı. Belki ağlıyordu, ama LuHan'ın onu ağlarken duymasını pek de umursamıyordu. LuHan telefonunu açtığında onu Jongin'in hıçkırık sesi karşılamıştı.