Sevgilim [B×B]

!!!!!!! {♡}

Doğaç: Güney'le gayet mutlu gibisin.
Doğaç: Cidden beni sevdiğini düşünmüştüm.
Doğaç: Senin sevgin de yalanmış.
Taha: Doğaç!
Taha: Her şeyi yanlış anladın!
Taha: Dinle lütfen!
Doğaç: Ne? Neyi dinliyim? Onu nasıl sevdiğini mi?
Taha: Evinde misin?
Doğaç: Sana ne?
Taha: Söyle lütfen.
Doğaç: Evet.
(Görüldü)

Şu anda Doğaç'ın evine gidiyorum. Ona anlatmam lazım. Anlatacağımı Güney'e söylediğimde tamam demişti. Evine vardığımda direk zile bastım. Apartman değildi tek katlı müstakil bir evdi.
Kapı açıldığında direk Doğaç'a sarıldım. O ise bana sarılmadı. Ama itmedi de. Yavaşça içeri geçmek için hareketlendiğimde bana yol vererek içeri geçmemi sağladı. Koridorun sonundaki salona giderek koltuğa oturdum ve onun da gelmesini bekledim. O da gelince konuşmaya başladım.
"Beni yanlış anladın. Güney birisini kıskandırmak istiyordu. Onun için öyle davrandık. Ben seni seviyorum. Başka bir şey düşünme lütfen."
"Bana neden açıklama yapıyorsun ki?"
"Çünkü sevdiğim çocuk beni yanlış anladı. Onu düzeltmeye çalışı-"
Sözümü bitiremeden dudağımın üzerindeki baskıyla gözlerim kocaman oldu. Karşılık vermeme zaman vermeden ayrıldı benden. Ben dudaklarım aralanmış bir şekilde ona bakıyordum. O da bana bakıyordu.
"Be-ben gid-gidiyim en iyisi."
"Se-sen bilirsin."
Kalktığım gibi kapıya gittim ve kendimi kapıdan dışarıya attım ve sırtımı kapıya yaslandım. Elim dudaklarıma gitti. Kendime gelemiyorum.

Fakat Taha bilmiyordu, aynı kapının arkasında yüzünde gülümseme ile yere çökmüş oğlanı...

Vote+Yorum= Mutlu bir Hira...💛