The Revenger and The Pretending Heiress

💚CHAPTER 5💚

Amoy ng adobo ang sumalubong sa akin mula sa toxic work ng boung maghapon..
Natapos na din ang presentation ni Chris di man napili lahat ang mga gawa niya pero may apat namang sinuwerteng mapasama para sa NY Fashion Week and that his big accomplishment..

Nangako siyang ittreat ako sa weekend para mag unwind..
Chris still couping his new life in New York as a first timer..

"Hey Nay"

Nakangiting lumingon si Nay Nimfa..
Engross na engross ito sa nluluto nito kaya di niya napansin ang pagdating ko..
Nakakatuwa na nagkaroon ako ng instant mother sa katauhan niya..

"Good afternoon Nak,dumating kna pla" hinugasan nito ang kamay at ipinunas sa kitchen Towel na naka hang..

Ngumiti ako at pabagsak na naupo sa maliit na sofa..isinandal ko ang ulo ko..
I had little bit headache

"Ano niluluto nyo Nay?"

Ngumiti ito at binuksan ang rice cooker umuusok na yun,nagsain na rin ito ng kanin..

"Yung ibinigay mong pera sa akin, pinamili ko ng sangkap ng adobo dyan sa mini grocery sa unahan,pinagluto kita ng adobo..Di ko alam kung paborito mo ang adobo pero nagbakasali lang ako"

Sucks! This old woman has a capability to melt down my heart..

"Nay paborito ko po ang adobo
Saka bat niyo ginamit yung pera personal nyo po yun"

"Naku ayos lang yun Nak..gusto ko rin naman maglibang kaya naisipan kong maglakad lakad yun may nakita akong mini grocery,tsaka malay mo sa paglalakad ko bigla kongcmatagpuan ang anak ko"

Malungkot na naman ang mga mata nitong nakatingin sa akin..
Longing mother's eyes..
Yun ang nababasa ko sa kulay tsokolate nitong mata..

"God will help us Nay..We'll find your son,just keep praying"

I said with comfort voice..para kasing maiiyak na naman ito..

"Pahinga ka muna malamit ng maluto ito pinapalambot ko lang ang manok" ngumiti ito ng pilit at pinasaya nito ang mukha pero alam kong di abot yun sa puso niya..

Kahit nahahawa ako sa kalungkutan niya..napangiti ako sa outfit ni Nay Nimfa
Big size Tee shirt kong may mukha ni Doraemon na nakatawa..kailangan ko na talaga siyang ipag shopping ng mga gamit niya..

"Anak matanong ko lang saan ba ang pamilya mo,pasensya kana ha pero kasi nag iisa ka lang dito sa America"

Ngumiti ako..siguro naman di masamang maglihim sa kanya..
Alam kong mabait at mapagkakatiwalaan naman ito..
Naging ganito lang ito nagpalaboy laboy dahil naging malupit sa kanya ang kapalaran..

"Nasa Pinas po silang lahat"

"Talaga..ikaw lang mag isa dito sa America..buti pinalad kang makapagtrabaho dito para sa pamilya mo"

I smile and shook my head.

"Di ko po talaga kailangang magtrabaho Nay,kaya pong ibigay ng mga magulang ko lahat ng gusto ko pero I insisted po..gusto ko pong maranasang mamuhay ng normal tulad ng ordinaryong tao"

Tumingin sa akin si Nay nimfa at sumilay ang ngiti sa mga labi nito..

"Tama ang hula ko..Unang tingin ko pa lang sayo alam kong hindi ka pangkaraniwang tao lang anak..mga kilos mo sa itsura mo alam na alam kong di pangkaraniwang pamilya ang pinanggalingan mo"

Bumangon ako mula sa pagkakasandal sa sofa..at tumingin sa kanya..

"Alamo ba Lorenzo Business Empire sa Pinas Nay?"