Ik moet lachen als de mensen komen. Iedereen vriendelijk begroeten en zeggen dat alles goed gaat als ze het vragen.
Ik moet lachen als de mensen zitten. Iedereen in de ogen kijken bij het klinken en zeggen dat ik van het leven geniet.
Ik moet lachen als de mensen vertrekken. Iedereen bedanken dat ze zijn gekomen en zeggen dat we elkaar snel weer zien.
Ik moet erom lachen als ik eindelijk alleen ben en besef hoe fake ik was die dag. Dat niemand het doorhad dat ik loog, recht in hun gezicht. Dat iedereen denkt dat ik gelukkig ben, dat alles goed gaat of dat alles wel goed komt.
Ik moet lachen, want ik mag niet tonen hoe ik mij echt voel. Dat zou alles nog erger maken, meer drama creëren, meer zorgen, meer bemoeienissen, meer regels, meer medelijden dat ik allemaal niet moet hebben.
Dus ik lach tot ik er bij neer val.
- Knuffelhormoon (die altijd lacht)
JE LEEST
Kunststof
Short StoryWoorden zijn kunst, als ik ze juist plaats, kan ik vertellen wat ik anders niet kan zeggen. ⋆ 2019 ⋆
