Dramione

3. Bölüm/ Gerçek miydi?

Hermione

Draco'nun bana söyledikleri...  Unutmak istiyordum. Beni öpmüştü,  beni sevdiğini söylemişti ama aynı zamanda benden nefret ediyordu.  Nasıl olurdu?  İnanmak istemiyordum:/ İnanamıyordum.  Ağlamaya başladım. Eğer o dediklerini içinden gelerek samimi bir şekilde söylüyorsa...  Değmezdi, onu sevmeme, onu öpmeme,  onu düşünmeme değmezdi.  Asla değmezdi:( Doğal olarak ağlamaya devam ettim.  Bana sadece baktı...  Bir tepki vermedi,  konuşmadı.  Sadece baktı:/ Ben bakmasına bile sevinecek haldeyken; onun bir şey dememesi dediği şeyin "Senden nefret ediyorum pis bulanık" olması... Ben de bir şey demedim ve çıkmak için kapıya yöneldim.  Ağlamaya devam ediyordum ama durdurmam gerekiyordu. Kapıya yaklaşmıştım.  Ve Draco arkamdan geldi.  Elini omzuna koydu.  Nedense mutlu olmuştum. Beni kendine doğru çekti. Yanıma gel,  dedi gülümseyerek. Konuşmaya başladı. "Hermione,  seni çok seviyorum. Aşığım sana anla bunu.  Bak! İlk gördüğüm andan beri sana aşığım.  O gün sana çarptım,  seni gıcık etmek için değildi; dikkatini çekmek içindi.  Bana bağırsan da seninle konuşmak içindi. Senin yanından ayrılmak istemiyorum. Sürekli sarılalım istiyorum. Yanından geçerken bile kalbim öyle hızlı atıyor ki. Seni düşünmeden uyuyamıyorum,  seni düşünmeden uyunamıyorum. Senle birlikte o kadar çok şey yapmak istiyorum ki❤ Ama engeller var. Ailem,  özellikle de babam...  Aramızdaki ilişkiyi öğrenirse seni öldürür.  Sana bir şey olsun istemiyorum.  Asla istemem:/ Senin için senle birlikte olamam... " dedi. Ağlıyordum. Onsuz olmak istemiyordum. Bana en son "Güzelim... " dedi. "Seni ağlattığım için, seni sevdiğim için... " o da ağlamaya başladı. Her şey için özür... " Öptü beni:)  Zaten çok yakındık. Önce boynumdan öptü,  sonra yanağından en son da dudağımdan... Gözlerimden akan yaşları durdurmuştu,  bir tek o durdurabilirdi zaten...

Draco

Bu kız gerçekten harika...  Onsuz yaşamak istemiyorum. Onun için onsuz olmak zorundayım. Zorundayım... Kahretsin ki onun için onsuz kalmak zorundayım. Ağlaması durmuştu güzelimin❤ Sarıldı bana...  Yaklaşık 5 dakika öyle kaldık.  Hayatımda en iyi hissettiğim anlardan biriydi. Sonra yere oturdum.  Sırtımı duvara yasladım. Geldi ve yanıma oturdu. Başını omzuma bacağını kaldırıp benim bacağımın üzerine koydu. "Seni seviyorum" dedi.  Çok seviyorum... Onu öpüyordum, o sırada kapı çaldı. Bir öğrenci gelmişti. Hermione "Gitmek zorunda mısın? " dedi. Zorundaydım.  "Eğer biri bizi böyle görürse sonumuz gelir:/" Görünmezlik pelerinin altına girdi.  Kapıyı açtım ve çıkıp gitti. Kızlar tuvaletine gidiyordu... Mızmız'ın olduğunu hatırladım ve gitmekten vazgeçtim.  Ya kırılırsa diye düşünüp durdum. Ama peşinden gidemeyecek kadar korkaktım. Sanırım benken biz olmaktan korkuyordum.  Biz olmaktan...