Ben zaman geçtikçe büyüdüm ve 7 yaşımda bir kanka edindim çok tatlıydı.Beni hiç dışlamadı . Ama şuan yanımda değil .8 yaşıma geldiğimde babam evden ayrıldı ve başka bir yere asla dönmemek üzere gitti . Ben neler olduğunu anlamadım babam asla gitmek istemedi ama mecbur kaldı çünkü bazıları onu mecbur bıraktı annemi ve babamın aşkını kıskananlar da vardı . Babam çok nazik ,hiç kızmayan bir babaydı hala da öyle .Babam ilk gittiği zamanlar hiç bişey anlayamadım kucaklamadan gitmişti vedalaşmadan...
Beni üzdü tabiki de ben çok ama çok kötüydüm .Annemde çok üzgündü onun için çok zordu herkes için çok zordu, düşünsenize dünyadaki en sevdiğiniz adam sizden uzaklaşıyor .Eminim bazıları bunun için intihar ediyor. Ve bende intihar etmeye kara vermiştim bileğimi kesmek istedim 12 yaşındayken, küçücük bir çocukken yani. Ve babam bani tam bileğimi kesicekken aradı ve beni ikna etti ilk defa gözümün önünde ağladı çok pişman oldum Keşke babamı üzmeseydim dedim içimden...Bende bazıları gibi intihara kalkışmıştım bana garip geldi annemden gizledim çünkü duyarsa çok üzülür....
