Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
12.Bölüm: "Kazanan kaybedeni çok sevsin olur mu?"
Baekhyun yüzünde dünden beri solmayan gülüşüyle şarkı mırıldanıp sandviç hazırlıyordu. Dokuzuncuyu da saklama kabına koyduktan sonra kapağı kapattı bayatlamasınlar diye. Dün erteledikleri basketbol maçını bugün yapmaya karar vermişlerdi. Sabah Junmyeon hepsini tek tek arayıp basketbol sahası kiraladığını söylemişti. Zengin olmak böyle bir şeydi işte. Gerçi Junmyeon'un bununla övündüğünü hiç işitmemişti. Gönlü boldu onun. Garaja renkli led ışıkları almıştı. Jongin garaja girer girmez etrafın rengarenk olduğunu gördüğünde ne kadar şaşırdığını anlatmıştı onlara. Junmyeon ince ruhlu bir çocuktu işin aslı. Çünkü Jongin'in mor koltuğunun üzerine mor led ışıkları taktırmıştı. Diğer taraflar ise gökkuşağı renklerine bürünmüştü. Tanışalı çok olmamasına rağmen aile olmuşlardı. Herkes birbirinin desteği olmuştu çoktan. Jongdae sarı battaniyesini düşürmüyordu omzundan mesela ve elmalı lolipoplarından dolmuş taşmış bir sepet saklıyordu garajda. Yixing pembe converselerini çıkarmıyordu ayağından ki en sevdiği pembe renginden yastık dikmişti mor koltuğun üzerine koymak için. Minseok okumak için liste yaptığı kitapları garaja taşımıştı tek tek. Kendine orada minik bir köşe de yapmıştı minderlerden. Sehun'un muzlu süt dolu küçük bir buzdolabı vardı garajda. Baekhyun da yıldızlar ve evren hakkında sahip olduğu ne kadar kitap varsa hepsini garaja yığmıştı. Üstüne gece parlayan yıldız çıkartmaları alıp tavana yapıştırmıştı onları. Eskiden demir yığınları dolu olan garaj şimdi rengarenk ve gülücüklerle doluydu. Chanyeol da Jongin'in artık ona vermiş olduğu baterinin parçalarını birleştirmiş evden getirdiği gitarıyla kendine müzik köşesi yapmıştı. Junmyeon ise fotoğraf makinesini ve fotoğraflara banyo yaptırmak için bütün ekipmanları getirip garajın en güneş girmeyen köşesini almıştı. Arada onların da fotoğraflarını çekiyordu.
Baekhyun saate bakıp koltuğun üzerine attığı spor çantasının içine saklama kabını koyup omzuna astı çantayı. Kimse gelmeden sabah erkenden gelmişti garaja. Sandviç hazırlayıp etrafı biraz toplamak istemişti çünkü dün Jongdae delisi hepsini buraya toplayıp küçük bir parti vermişti kendince. Bir tek onun köşesi yoktu garajda. Serbest takılıyordu. Bir bakmışsın Minseok ona kitap okurken uyuyakalmış ya da bir bakmışsın Chanyeol gitar çalarken bu bağıra bağıra şarkı söylüyor. Tam mahallenin delisi konumundaydı işte. Sadece garajın girişine ektiği papatyalar ona aitti. Bir de Baekhyun ile barıştıktan sonra bir tane çilek fidesi alıp ekmişti pembe bir saksıya. Baekhyun garajdan çıkıp kapıyı kitledikten sonra su şişesinden papatyaları ve çileği suladı onlara yetecek şekilde. Yan taraftaki taşa oturup diğerlerini beklemeye başladı. Sabah Chanyeol'u aramıştı ama açmamıştı telefonunu Chanyeol. Sonra uyuyor olabileceğini düşünüp bir daha rahatsız etmek istememişti. Kyungsoo ve Jongdae kesinlikle uyuyordu zaten onları aramaya gerek yoktu. Chanyeol aramasına geri dönmediği için biraz huysuz hissediyordu kendini Baekhyun. En azından bir mesaj atabilirdi. Böyle düşünüyordu ama Chanyeol gelince bunların öneminin kalmayacağını biliyordu tabi. Telefonunu çıkarıp saatte bakınca yüzünü ekşitti. O kadar iş yapmasına rağmen sadece bir saat geçmişti buraya geleli ve buluşma saatlerine daha yarım saat vardı. Kök salacaktı anlaşılan. Yeniden garaja girmeyi düşündü Baekhyun. En azından koltukta yatardı biraz. Tam kalkmış üstünü silkelerken ayak sesleriyle sesin geldiği yere döndü. Chanyeol yüzünde kocaman gülümseme, omzuna astığı siyah spor çantası, giydiği beyaz kolsuz ve gri basketbolcu bol şortu ile çok iyi görünüyordu. Baekhyun istemsizce kendi üstüne bir bakış atıp dudaklarını sarkıttı. Benzer şeyleri o da giymişti ama üzerinde basketbola zorla götürülen çocuk havası taşıyordu ki çok da yalan sayılmazdı zaten. Chanyeol Baekhyun'un bu hâline kıkırdayıp saçlarını karıştırdı karşısındaki çocuğun.
