Hatırlıyorum da ne kadar mutluyduk zamanında,
Kaybolmuyordu kirpiklerim gözyaşlarımda,
Gülümsemeye mecâl vardı dudaklarımda,
Güneşin doğuşuyla etrafı çepeçevre saran kızıllık yanaklarımda.
Mey, kadehlerimizi hulûsla dolduruyordu
Kasvet karartmıyordu sarhoşluğumuzu
Geceler renklendiriyordu mutluluğumuzu
Kuzgunlar fecri bir "Merhaba!" ile karşılıyordu
Artık eş, dostun tokuşturduğu kadehlerimize,
Bakmıyor rutubetli duvarlar bile.
Ne acı şu boğucu yalnızlık!
Dalgalar dahi eşlik etmiyor ezgilerime; şu yitik sahilde
Kum gibi akıp gidiyor işte elimden zaman
Mayhoşluğu yok ki sakilerin, dostlardan kalan
Kadehlerde hep bir tahassür; çıkmıyor ki şu vuslat ağzımdan!
Hep bir gözyaşı gidenlerin ardından...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aczi'nin Notları
RomanceAcizliğimle usulca bir kaleme ilişiyorum Senden arda kalan sigaranın dumanı Boğuşuyor ciğerimin tenha köşelerinde Ve ardından onca bent, satır, harf.
