Nanginginig ako habang niyayakap ang sarili ko. Shem ang lamig. bakit ba walang pasabi man lang nauulan. Wala kasing kaulap-ulap kaninang umaga.
"You look pathetic as always," napatungo na lang ako sa sinabi ni Mint bago ako lampasan.
Nanginig naman ako ng marinig ko ang pagdura nila. Ng maka-alis na sila doon na ako tuluyang na iyak. They're right I'm so pathetic.
Nakatungo akong naglakad sa ilalim ng ulan. Saturday naman bukas, okay lang magkasakit. sabihin ko na lang kila mo---.
Nagulat naman ako ng bigla akong yakapin ng kung sino. Nag-angat ako ng tingin at ganoon na lang ang gulat ko ng makita siya. Niyayakap niya ako at nakasukob kami sa coat niya.
"Mababasa ka," sabi naman niya pero tumungo lang ako, di niya pedeng makita ang pamumula koooo!
"Matagal naman na akong basa, sa school pa lang," mahinang sabi ko, di naman kasi ako kasing daldal ng mga na sa sulat ko para sayo.
Although di mo naman yun alam dahil di mo naman yun nabasa and I'm not ready to let you read those. Baka nga di ko na mabigay yun sayo e.
"Magkakasakit ka," sabi naman niya, nag-angat naman ako ng tingin.
"C-Concerned ka?" napatakip naman ako ng bibig sa sinabi ko.
Nakakahiyaaaaaa! Mas lalo akong napatango ng marinig ang tawa niya, para kaming ewan dito sa gitna ng ulan!
"Oo, ano ba yan you need a lot of caring. Will you let me to be the one taking care of you?" para akong napaso sa sinabi niya dahil napapitlag ako, nagangat ako ng tingin habang nanlalaki ang mga mata ko.
"Ano ka? Care giver?" mahina na sabi ko, jusko!
BINABASA MO ANG
Mahal kita, Mahal mo ba ako?
Roman pour AdolescentsAng sabi nila pagmahal mo ang isang tao sapat na rason na daw yun para ilaglaban ang taong yun. Pero may nakaligtaan sila, ang minamahal mo ba ay karapat dapat na ipaglaban, ang mahal mo ba gusto kang ipaglaban? Why fight for something not worth fi...
