PORFIRIA

Kararsızlık

     Biraz yürüdükten sonra evime geldim. Şu balo fikri aklımı epey bir karıştırmıştı. Keşke kendimle barışık olabilsem, bunu çok denememe rağmen bir sonuca varamadım. Aslında bu bir fırsat olabilir. En azından deneyim olur benim için. O baloya gideceğim..

"Alo David, ben Eliane."

"Eliane... saatin farkında değil misin?"

Ahh ben bunu nasıl unuttum. Saat gece 03:00 olmuş.

"Kusura bakma David saate dikkat etmedim."

"Sorun değil. Bu saatte aradığına göre geliyorsun?"

"Evet, tabi hâlâ teklifin geçerliyse."

"Tabiki geçerli ben seni yarın yedi gibi almaya gelirim, şimdi uyumam lazım iyi geceler Eliane."

"İyi geceler David."

Biraz daha mı düşünseydim acaba? Neyse olan oldu artık. Güneş doğana kadar bir film izleyip sonra da uyurum. Bu sayede sürekli baloyu düşünüp durmam.

"Ahh, şimdi karşıma çıkmak zorunda mıydın!"

CD leri karıştırırken karşıma annemin fotoğrafı çıktı. O benim aksime sarı saçlı ve renkli gözleri olan çok güzel bir kadındı. Babam onun nasıl biri olduğunu bana hiç anlatmadı. Zaten benimle pek konuşmazdı. Yüzümü görmemek için eve gelmediği bile olurdu. Beni terk ettikten sonra eminim çok rahatlamıştır.

   Fotoğrafı bir kenara bırakıp elime aldığım ilk filmi yerleştirdim. İki dostun bitmek bilmeyen maceralarını anlatıyordu. İmrendim doğrusu. Bir dostum olsun sabah akşam dert dinlemeye hazırım. Şu baloya birlikte giderdik mesela. Belki de gitmez film izlerdik deli gibi. Her şeyi yapmaya hazırdım ama etrafımda kimsecikler yoktu.

İçimde bir korku var, sanırım bu ilk defa insan içine karışacağımdan dolayı. Ne giyeceğim hakkında da bir fikrim yok. Bunların hepsini son dakikaya bırakmamam lazım. Kendi dolabımdan bir şeyler giymeye mecburum. Çünkü alışverişe çıkamıyorum güneş daha batmamış oluyor. David'e geliyorum demeden önce keşke bunlarıda düşünseydim.

Peki ya maske?

Bunları düşünmeye devam edersem asla uyuyamayacağım. Yatağıma uzanıp kendimi uykunun eline bıraktım. Her gün uyumadan önce söylediğim sözleri bugün yine tekrarladım.

"Yarın bugün gibi olmasın."