Alejandro's Empire #2: His Lovely Driver(Completed)

[2] His Lovely Driver

CHAPTER TWO

"YOU WANT to take a break? You want a vacation? Go ahead! It's just fine with me."

Hindi siya makapaniwala sa sinabing iyon ng Tita Anecita niya. Pumunta siya sa bahay nito nang dumating ang weekend at naabutan niya itong gumagawa ng lesson plan sa sala kasama ang isang tambak na mga English books.

Sinunod niya ang payo ni Camya na magpaalam dito. Ang totoo ay hindi pa niya alam kung ano ang plano niya sa hihinging break pero ang sabi ni Camya, kapag napapayag niya ang kanyang Tita ay madali na lang iyon.

Hindi naman niya ini-expect na papayag ito kaagad!

"S-sigurado po ba kayo, Tita?"

"Hija, naman. Alam mo bang hinihintay lang kitang magpaalam? Matagal ka nang nagtatrabaho sa restaurant pero hindi ka pa nakakapagbakasyon ni minsan. Maano ba naman 'yong bigyan mo ng reward ang sarili mo kahit ngayon lang?"

Natutop niya ang bibig sa sobrang tuwa at bigla na lang niyang niyakap ang tiyahin. Nabitawan tuloy nito ang hawak na ballpen sa mesa.

"Thank you, Tita! The best ka talaga kahit kailan!"

"Si Amber na muna ang papalit sa'yo. Kaka-resign lang kasi n'on sa trabaho," tukoy nito sa pinsan niya.

"Okay, Tita! Basta thank you-thank you talaga!"

Tinapik-tapik nito ang kanyang balikat.

"Walang anuman. Saan mo ba balak magbakasyon? Ha?"

Kumalas siya rito.

"Hindi pa po ako sigurado, Tita. Inuna ko kasi ang pagpapaalam sa inyo. Hayaan niyo po, sasabihan ko kayo," hindi maitago ang excitement na sabi niya.

"O, siya, sige, ikaw ang bahala. Good luck diyan sa bakasyon mo. I don't mind kung magka-boyfriend ka na pagkatapos n'on."

Napahagikhik siya.

"G-IN-IVE up mo 'yong successful mong business sa States para lang pagbigyan ang kahilingan ng Lolo mo?" Dinampot ni Carson ang baso ng alak nito at lumagok. Nakangising pinahid nito ang gilid ng bibig pagkatapos. "Hindi ka man lang ba nanghihinayang?"

Kinuha niya ang bote ng alak at binuhusan ang sariling baso. Nasa bar sila nang gabing iyon upang maglibang at bilang pa-welcome na rin daw nito sa kanya. Carson is one of his few friends na nakilala niya while he was in the States. Naging kaklase niya ito sa ilang subjects during college at Stanford. Hindi naman naging mahirap ang maging kaibigan ang isa't-isa dahil pareho silang Pinoy nito.

"Sino naman ang hindi manghihinayang?" sabi niya matapos lumagok. "Pero kumpara kay Lolo, okay lang na mawala sa 'kin ang mga 'yon. He's right, aapat lang kaming mga apo niya. Kailangan naming pagtulungan ang pagma-manage sa negosyo niya dahil para rin naman sa amin ang mga 'yon."

Habang nasa States kasi siya ay pinagkakaabalahan nila ng mga kaibigan niya ang pagtatayo ng mga convenient stores sa buong LA. Sa kanilang tatlo, siya lang ang Pilipino. Sa ngayon ay tinutulungan siya ng dalawa na maibenta ang mga shares niya. He decided na i-invest na lang iyon sa kompanya ng kanyang Lolo. Ilang araw na lang ay papasok na siya bilang president for operations sa Montreal Corporation.

Carson chuckled. "Ikaw na, Thirdy," anito at muling uminom.

It's been a week since he was home. Naikuha na niya ng condo ang sarili dahil tumanggi siyang tumira sa bahay ng grandparents niya. Nangangahulugan kasi iyon na araw-araw niyang makakasulubong ang Dad niya. Matagal na panahon na ngang nangyari ang isyung iyon sa pagitan nila pero kapag nakikita niya ito ay para bang nananariwa lang ang lahat.