OYUN'CAK

TETİK

" Kimsiniz siz?!"

Jeremy yutkundu. Kafasını hızla sağa sola sallarken, titreyen bedenini zaptetmek adına sakin olmasını sayıklıyordu.

Adam tekrar sorarken, bir kaç adım ileriye atılmış ve karşı tarafta ki kendisine doğrultulmuş namluyu önemsemeden yeni hedeflerine çevirdi silahı.

" Size kimsiniz dedim! Ne işiniz var burda?! "

Isabelle hâlâ şoktaydı. Elini sıkıca tutan kardeşi de ondan farksız değildi. Zorla yutkundu. Iri yapılı, geniş omuzlu ve hafif göbekliydi. adam ikisini gözlerini kırpmadan vurabilirdi.

" B-Biz b-bilmiyoruz hiçbirşey, bırakın gidelim! "

Gür kahkaha sesi etrafta duyulurken, ileri de ki iri adamdan bir ses çıktığı söylenemezdi.

" Ne demek bilmiyorsunuz?! Kimsin lan sen?! "

Jeremy ablasına dönmek istedi fakat yapamadı, sanki hareket ederse her an vurulacakmış gibi hissediyordu. Fakat konuşmaması için tuttuğu elini sıktı hafifçe.

" Ben...Lara Buckingham. "

Ne saçmalıyor? Diye geçirdi içinden jeremy. Fakat daha sonrasında ismini vermemesinin daha mantıklı olduğunu fark etti ve yüzünde sabit tutmaya çalıştığı gergin kaslarını adama dikti.

" Lara...Peki şimdi senin şu yanındakiyle ne yapalım ? Öldürelim mi ? "

Isabelle titrekçe bir nefes aldı. Kendini sinirlendirmey çalıştı. Çünkü sinirlendiği zaman korku nedir bilmez olan kız korkak bir kedi gibi kenara fırlatılmak istemiyordu.

Aklına sinirlenebileceği birşeyler aradı. Ama yoktu , bir anda o kadar şey uçup gitmişti aklından.

Edward' ın ona tecavüz etmeye kalktığı gün ilişti gözlerine. Bir film şeridi gibi geçti , ve anında yok oluverdi.

Kardeşinin elini hızlı bir manevrayla bırakırken bir adım  öne ilerlemişti.

" Ne öldürmesi ? Biz size hiçbir şey yapmadık! " diyerek sesini yükselmişti isabelle.

" Sanırım sevgilin çok korkakmış baksana  konuşamıyor  bile? "

Kimse kardeşine korkak diyemezdi. Hele ki tanımadığı birisi asla...

Jeremy adamın son sözleriyle başını hafif yere eğerken,  adamın haklılık payı canını sıkışmıştı.

Fakat bir yandan  da kardeşinin inadının tutmasından korkuyordu. Çenesi bir açılırsa...diye düşündü jeremy, onlara bile yazık olurdu.

" Kardeşim hakkında doğru konuş! "

Adam eğlendiği  belli eden bir yüz ifadesiyle birlikte isabelle'nin tam önünde durdu. Pis bakışlarıyla birlikte isabelle'yi süzdü ve memnuniyetle kıvrıldı dudakları.

" Demek kardeşinmiş, belki benimle bir gece geçirirsen sizi serbest bırakabilirim, ha? "

Isabelle nin sinirleri kat ve kat artarken, doğru zamanı bekledi. Kasılan midesini umursamadı ve zorlukla yüzüne bir gülümseme yerleştirerek adama daha da yaklaştı.

" Ne diyorsun lan sen! " ileriye atılan jeremy, ablasından kendisine çevrilen silahla hareket edemezken çaresizdi.

" Sana sormadım! " ardından ise bakışları hemen dibinde ki genç kızı buldu.

" Kararını ver, sana o zevki yaşatacağıma emin olabilirsin "  diyerek göz kırptı gülen kızın suratına.

Isabelle daha fazla hareketsiz duramadı.

" Elbette piç kurusu!  " diyerek eline tekme atmış, silahın yere düşerken çıkardığı ses ile zaman kaybetmedi ve erkekliğine bir tekme geçirerek iki  büklüm olmasını sağlamıştı.

Evet, neyseki ablası sokak dövüşçüsüydü. Hayretle olanları izledi ve kardeşiyle gurur duydu. Oysaki o hareket bile edememişti. İçindeki suçluluk ve korkaklık onu ele geçirmişti.

Silahı eline alan isabelle ayağa kalkmaya çalışan adama dikti. Hayatında hiç silah kullanmamıştı ama zor olmasa gerekti. Tetik zaten çekiliydi, yapması gereken  vurmak olurdu.

" Seni f*hişe! " diyerek ayağa kalkan adam, artık savunmasızdı.

Jeremy ileri de ki adama baktı. Hiç konuşmuyordu. Anlaşılan derdi onlarla değildi, adamlaydı. Birkaç dakika önce telefonla konuşmuştu, jeremy biraz daha gerilirken kendini nerede bulduğunu sorguladı.

Alex'ide böyle öldüreceklerdi belkide ?

" F*hişe  senin anandır! "  aniden duyulan ses ile isabelle elindeki silahı daha sıkı kavradı ve vücudundaki fazla adrenalin gereği eli hızla tetiğe dayandı. Ve ardından aynı anda iki el ateş sesi tüm hareketliliğe son verdi.  İki kardeşin gözleri kesişti ve acı bir soluk havaya karıştı.