parkjm: Erkeklerden hoşlanmıyorsun ve üstüne üstlük bir kız arkadaşın var, değil mi?
kmtaehyung: Evet, öyle.
parkjm: Öyleyse bana sadece 10 gün ver, sadece 10 gün.
kmtaehyung: Ne için?
parkjm: Bana aşık olman için.
#1 190805
"Hayır Jungkook, oldukça iyiyim ben, ağlamayı keser misin?"
"Elimde değil.."
"Yemin ederim gözyaşlarının ve sümüklerinin üstüme aktığını hissediyorum şu an, o yüzden kes ağlamayı. Lafa tutacaksın senin yüzünden uçağımı kaçıracağım bak."
"Kalkmasına ne kadar kaldı?"
Bileğindeki saate baktı, "Yaklaşık 20 dakika sanırım."
"Bundan sonra seni bir daha göremeyecek miyim?"
"Dünyanın bir ucuna gitmiyorum Jungkook, ülke değiştiriyor olabilirim ama sonuçta internet diye bir şey var."
Burnunu çekti, "Peki öyleyse. Lütfen kendine dikkat ve güzelce yemek ye, bayılmanı istemiyorum."
"Annem gibi konuşmayı keser misin lütfen? Gerçi, anneler nasıl konuşuyor bilmiyorum ama.."
Söylediği şey ile ağlaması daha da azınca, geçiştirmiş ve telefonu kapatmıştı Jimin. Bekleme alanındaki yere oturmuş, bavulunu önüne çekerek, telefonuyla ilgilenmeye başlamıştı.
Cevabım hayır Jimin.
İlk defa reddediliyor değildi hoş, koyan bu değildi. Onun için gerçekten çabalamışken kendisini reddediyor oluşu ona koyan şeydi. Ya da bir korkak gibi yaşayacak olmasıydı, bilemiyordu. Sadece çabaları boşa gitmişken, yaptığı tek şey her şeyi geride bırakarak, elindeki uçak biletini seyrediyor oluşuydu.
Hiç mutlu değildim.
Düşlediğim şey bu değildi.
Son 10 dakika uçakların oraya doğru yürümeye başlayacaktı. Geç kalmak istemiyordu, çünkü bu gerçekten korkutucuydu.
O kadar para vermiştim, bir de mal gibi uçağı mı kaçırsaydım?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
parkbabyjm: Yıllarımı geçirdiğim buraya şimdi veda ediyorum, benden bir parça hala burada olsa bile, bunu yapıyorum. Ayrıca oldukça yakışıklı görünüyorum.. #hoşçakalseoul
jeongguk ve diğer 1452 kişi bunu beğendi.
jeongguk: Gözyaşım pıt, kalbim çıt
Uçağının anonsunu duyduğu zaman, sahip olduğu tek bavulun tutamacına parmaklarını dolamış, oturduğu yerden kalkarak, uçakların olduğu alana gitmek adına yürümeye başlamıştı.
Ne kadar erken binersem, o kadar iyiydi benim için. Aksi taktirde asla buradan ayrılamayacakmış gibi hissediyordum.
Bileğindeki saate baktığında, kalkmasına az bir süre kaldığını biliyordu. Adımlarını hızlandırırken, bir kargaşa sesi duydu.
