At that moment naniwala ako, someday he will be great...and I want to be there when that day happens...I want to be by his side, hold his hand and tell him hindi ako nagkamali..
...everything seems so perfect
until...
pagod na sya, ayaw nya na...
pakiramdam nya, sinayang nya lang yung buhay nya sa relasyon namin.
and I said..
"please stay, sabihin mo sakin na mahal na mahal moko at lalaban ka para satin"
then he said...
"sorry Jeresza..tama na pagod nako.andami ko ng sinakripisyo sayo,sarili ko naman iisipin ko ..Im sorry..."
Hindi ko kaya, kase naniwala ako na til end he will be there for me through ups and downs of our life... It's been 1 year and 2 months of our love until he gave up just because he's already tired.
Yes, hindi ko matanggap kase mahal na mahal ko siya e, I almost surrender kung anong meron ako para sa kanya, pero napunta lang lahat sa wala.
Ang hirap sa pakiramdam nung yung nakasanayan mo bigla nalang nawala, ang hirap isipin na ying dating taong mahal na mahal ka, ngayon wala ka nalang sa kanya.
Pero hindi pa end of the world sis, bumangon uli ako... nagpatuloy ako ng wala siya, unti unti kong tinutupad yung pangarap naming dalawa kahit na wala na siya.
Hindi ako naghanap ng iba, dahil may pangako ako sa kanya, kaya hanggang ngayon kahit halos 5 months na ang nakaraan, pilit ko pa ding tinatanggap ang lahat.
Lagi ko pa ding pinapaalala sa sarili ko na tutuparin ko yung pinangako ko sa kanya na ga- graduate ako at hahanapin ko siya.
Masakit man na nalalaman ko na masaya na siya sa iba, pero okay lang yun ang importante ay masaya siya kahit di na saken... Ang importante ngumingiti siya kahit hindi nako yung dahilan ng mga ngiting yun.
"Til my eyes chooses to close themselves, I'll still love you mahal"
