Hemen annemi aradım. Açmadı. O sırada yanıma bir çocuk geldi. Bana masum masum bakıyordu.
5-6 yaşlarındaydı sanırım. Çocuk bana bir kağıt verdi. Kâğıtta büyük ve kalın harflerle 'youngjae' yazıyordu. Neden abimin ismi burada yazıyor?Tekrar annemi aradım.
An: dışarıya çıktım mı kızım?
Sesi biraz garip geliyordu.
Mj: çıktım da neden çıktım ve ne söyleyeceksin?
An: kızım sana bişey söyleyeceğim. Ama kızma, üzülme ve korkma.
Bune böyle yahu
Mj: anne söyler misin artık?
An: kızım, baban ve benim gitmem gerekiyordu.
Mj: ne? Nereye gitmeniz gerekiyordu?
An: kanada' ya.
Mj: peki neden?
Biraz sinirlenmeye başlamıştım.
An: bunu sana söyleyemem. Biraz sonra çok şaşıracağım bir şey öğreneceksin. Ben şimdi kapatıyorum. 5 dk sonra seni arayacağım.
Dedi ve kapattı. Noluyor ya
O sırada izlendiğimi hissettim. Aslında abim öldükten sonra her gün böyle hissediyordum. Birden telefonum çaldı.
An: kızım şimdi sana söyleyeceğim şeyden sonra hayatın çok değişecek. Unutmaki biz olmazsak o olacak.
Mj: anne ne diyorsun? Hayatım niye değişecek? O kim?
An: sana herşeyi anlatacak.
Sesi biraz kısılmıştı.
Mj: kim anlatacak anne. Şifreli konuşma.
An: a- abin.
Dedi ve kapattı. Telefon kapanır kapanmaz ağzıma bir bez tutuldu.
Sonrası karanlık...
Bu bölümde bu kadardı.
Sizi seviyorum ballı çöreklerim.
Bonuuss
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sugaaa
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
