Merhaba ben Deren, 14 yaşındayım ve 8. sınıfa geçtim. Biz İstanbul Beykoz'da bir sitede oturuyoruz.
Annemden duyduğuma göre siteye yeni biri taşınacakmış. Hemde bugün. inşallah taşınanların benim yaşımda bir kızı olur. Neyse, bu gün matematik sınavı vardı, o yüzden çok yorulmuştum. Mutfağa gittim. Cipsimi ve kolamı aldım. Yatağa doğru giderken kamyon sesi duydum.
ben -Anneeeeee komşuları mı onlar?
annem -Evet kızım. Ama yanlarına hemen gitme bi Yerleşsinler.
ben -Sen neredesin?
annem -Balkonda.
Koşarak annemin yanına balkona gittim. Aşağı baktım ve yaşasın. Bir kızları var. Benim yaşımda. Yani öyle gözüküyor.
Neyse ben artık içeri gideyim.
annem -Nereye?
ben -Odama gidiyorum. Yorgunum dinlenicem belki uyurum.
annem -Tamam ama çağırdığımda gel.
ben -Ahh tamam.
Odama doğru girdim.Cipsler bana gülümsüyordü. Bilgisayarın başına oturdum. Buna dinlenmek denmez ama olsun.
annem -Derennnn, Ece seni dışarı çağrıyor.
ben -Yaaa, tamam.
ben -Üzgünüm cipsler ve kola yine ayrılıyoruz.
annem -Bana mı dedin?
ben -Yok hayır. Ama ben dışarı çıkıyorum.
Ayakkabılarımı giydim ve dışarı çıktım. Eceyle hiç konuşmadan yeni taşınan kızın evine gittik. Kapıyı 50-60 yaşında bir kadın açtı. Kısa Boylu, Mavi gözlü ve Siyah saçlıydı. Aynı zamanda ise biraz korkutucu bir tipi vardı. Eceyle birbirimize baktık. Ben yutkunarak
ben - Ben şey şey...
Kadın konuşmama izin vermeden
- Sen ney ney.
Diye bağırdı bana o anda lafa Ece atladı
ece -Şey biz yeni taşınan kızı cağırıcakdık da.
kadın -Bekleyin burda.
Kadının sesi çizgi filmlerdeki cadıların sesine benziyordu. Sonra kapıda bir kız çocuğu belirdi masmavi gözleri, sapsarı saçları ve bembeyaz bir teni vardı sanki bir melek gibiydi. Kız korka korka kapıya yanaşıp.
-Arkanda!!!!!
Diye bağırdı , Eceyle arkamızı döndük ki.
