Multimedia: ARYA ÇAYLAK
Gözlerimi açmakta zorlanıyordum.Bu ışıkta neydi böyle? Yurdun bulunduğu bölge ışık almayan bir bölgedeydi.Bu da demekti ki yurtta değildim.Gözlerimi hafifçe araladığımda içinde bulunduğum sade ve şık oda beni şaşırmıştı.
En son yaşadıklarım aklıma nüfuz ederken yutkundum.Nerdeydim ben? En son hatırladıklarım deli gibi ağladığım ve ciğerim yanana kadar koştuğumdu tabi ya bayılmış olmalıydım.
Üzerinde bulunduğum yatağın rahatlığı beni oldukça şaşırmıştı.
İyi ama nerdeydim ben? Burası kimin eviydi.Bacaklarımı aşağıya doğru sarkıtarak zemine ayak bastım.
Kapıyı açıp koridora doğru yöneldim.
Ev çok şık ve aynı zamanda sade dizayn edilmişti büyük salona geçtiğimde,krem rengi koltuklar,koyu kahve bir halı ve küçük objelerle desteklenmiş bu oturma alanına bayılmıştım.
Beni buraya getiren her kimse ona bir teşekkür borçluydum.Korku ve tereddütle seslenmeye çalıştım.
"Merhaba kimse var mı?"diye sorarak aynı zamanda etrafı kolaçan ediyordum.
Boynumda sıcak bir nefes hissetmemle olduğum yerde donakalmam bir olmuştu.Kalbim içimi parçalamak istercesine deli gibi atarken kendimi toparlamaya çalıştım.
