Ölümü Göm

Tanıtım: "Soğuk Gece"

Sisli havanın ortasında, uzun paltosuna sarılmış ilerliyordu. Sokaklar, gecenin ayazı yüzünden bomboştu ve bu onun işine gelmişti. Kalabalıkla görüşmeden bu işi bitirip evinde sıcak bir kahve içmek istiyordu.

Daha önceden araştırdığı binanın önüne geldiğinde duraksayıp başını kaldırdı ve sonu gözükmeyen binayı seyretti. Dışarıdan o kadar normal görünüyordu ki kimsenin burada bir sürü katilin olduğunu anlaması imkansızdı. Her biri, onlarca insan öldürmüş cani insanlardı ve şimdi onlardan biriyle konuşup elindeki fotoğrafı verecek, bir nevi o da katil olacaktı ama bir gram bile üzülmüyordu. Bunu hak ettiğini bütün ilikleri fısıldıyordu çünkü.

Derin bir nefes alarak soğuk havayı ciğerlerine çekti. Yüzünü saran atkıyı biraz daha doladı ve bakışlarını binadan kaçırıp merdivenlere doğru ilerledi. Normal bir vakitte gelse kimsenin ilgisini çekmeyecek biri olarak görülebilirdi ama burası geceleri suçluların toplandığı asıl işleri insan öldürmek olan kişilerle dolu olunca, gecenin ıssız ve soğuk saatinde burada olması, kapının kenarında, camdan dışarı bakan bir adamın ona dönmesine neden oldu.

Merdivenleri aşmış, kendisini binanın sert kapısının önünde bulmuştu. Normalde olsa epey zorlanarak açacağı kapıyı adamın bakışları eşliğinde bir çırpıda açıp güçlü bir imaj vermeye çalışarak içeri girdi ve kapıyı sertçe kapatıp onu inceleyen adama baktı.

"Kapalıyız. Herkes elini kolunu sallayarak gelemez bu saatte."

Alayla güldü ve boğazını temizleyerek binanın içinde gezdirdi bakışlarını. Sıcak havanın bir anda vücudunu ele geçirmesi ile biraz olsun gevşemişti ama şu an bile bir katille konuşuyor olma olasılığı gerginliğini geri getirmesine neden olmuştu.

"Serkan bey ile randevum var."

Adam kaşlarını kaldırarak yaslandığı pencereden uzaklaştı ve ufak tefek görünen kadına baktı. Normalde buraya gelen kişiler her zaman iri yarı adamlar olmuştu. Bu yüzden bu işte bir bit yeniği sezse de umrunda olmadı ve eliyle koridorun sonunu işaret etti.

"Koridorun sonunda, sağdaki oda da. Dikkat et biri çıkıp seni kesmesin." İstemsizce sırıtarak ileride duran koltuklara oturduğunda kadın tepki vermeyerek koridorda ilerlemeye başladı. Binanın dışı gibi içi de o kadar normaldi ki neredeyse yanlış yere geldiğini düşünüyordu ama adamın dedikleri ile doğru yerde olduğunu anlamıştı.

Her geçtiği kapıda normal bir şirketin bölümlerini andıran isimler vardı. Tanıdık bölümlerin içinde kim bilir kaç katilin plan yaptığını düşündüğünde kendisine sarılarak derin nefes aldı. Hâlâ kaçıp kurtulabilirdi ama bunu yapmayacaktı. Bir şekilde buraya gelmişti ve bir anda koşup gidemezdi.

Koridorun sonuna geldiğinde duraksadı ve tekrardan ciğerine temiz hava doldurdu. Yüzünü örttüğü atkısını tekrardan sardı ve kapıya dönüp üstündeki yazıyı okudu.

Genel Müdür Serkan Akyalçın

Herkes için normal gelebilirdi ama bu gündüzleri olan mesleğiydi. Onu tanıyordu, daha önceden bu şirkete bir iş için gelmişti ama garip soruları yüzünden şaşkınlıkla eli boş dönmüştü. Şimdi neden böyle sorular sorduklarını anlayabiliyordu. Aslında normal sorulardı ama içlerinde öyle bir gizlilik vardı ki onun suçlu olup olmadığını anlamaya çalışmışlardı.

Üzerinde sarılı olan ellerini çekti ve bir eliyle çantasını tutup diğer eliyle kapıya vurdu. İçeriden gelen gir sesine kadar öylece dikilip kaçma planları yapsa da sonunda kapıyı açıp içeri girmeyi başarmıştı.