The UNEXPECTED Guest is my new Boss

36

"Ano na naman bang nangyari sa inyo?" Sigaw ni Dad habang nakatayo sa gilid ko. Nakahiga ako sa kama sa loob nang isang private room.

Sinabi ko naman sa kanila na hindi na kailangan pang mag stay sa hospital. Nakakalakad pa naman ako eh.

"Talaga bang hindi niyo kayang alagaan ang anak ko? Lagi ba siyang mapapahamak sa inyo?"

"Dad,  wag mo naman sila pagalitan. Lahat naman kasi nasugatan ehh" I pouted my lips to please him.

"Yun na nga,  pati ikaw nasusugatan!  Baka kailangan ko nang kumuha nang ibang taga bantay sayo"

"Dad naman" I pouted my lips and folded my arms over my chest like a little one.

"I'm just concerned with you Rhianne. Kung pwede nga lang grounded ka e. Bahay at opisina ka lang. Walang bar" Dad expelled a heavy breath and sit on the chair beside me.

"Tito Gwapo sorry na po. Hindi naman namin alam na may mang aaway kagabi eh. Bakit kasi hindi secured yung bar" pagpaparinig ni Giana na may pag taas pa nang kilay.

"Sinisi mo pa yung bar ko,  if I know gusto mo dun lagi mag party kasi nakakalibre ka. Lugi na nga ako sa inyo e" sagot naman ni Migs.

"Sinisingil mo na ba kami niyan?" Matalim ang tingin ni Gian. Lahat ay natahimik sandali at pagkatapos ay nagtawanan din. Nakita ko si Dad na umiiling iling na lang sa mga kalokohan nila.

"Sana ay mag ingat na kayo sa susunod at pakiusap wag niyo nang hayaang masaktan pa ulet si Rhianne."

"Yes Sir. I promise that I will protect Dara no matter what happen" Gian said. I really feel the sincerity of hiw words and he is seriously looking at my Dad.

Ngumiti lang si Daddy at tumayo na para magpaalam.  Hinatid siya ni Alfred hanggang sa parking Lot.

Habang ang iba naman ay isa isa nang umalis para umuwe. Naiwan si Gian na nakatayo sa gilid ko.

"Pwede ka nang umuwe para makapag pahinga" sabi ko sa kanya

"I'll stay here. Babantayan kita" he sit on the chair where my Dad sit a while ago.

"Okay lang ako. Dapat umuwe na din ako." para kong batang sabi

"Masakit pa ang hita mo at namamaga mas gagaling ka kung mag stay ka pa dito" seryosong sabi niya.

"Bakit parang galit ka?  May problema ba?" I asked curiously

"Sa susunod wag ka nang sasali sa pakikipaglaban. Mag stay ka na lang sa isang tabi"

"Bakit?  Anong mali kung makipaglaban ako. Hindi ako sanay na nanunuod lang" I arched my left eye brow "Kung nababahala ka sa sinabi ni Dad,  okay lang yun. Hindi mo siya kailangan intindihin"

"He have a point. We should protect you" he hold my hand and look at me "I'm sorry for not protecting you"  Parang nadudurog ang puso ko sa paghingi niya nang sorry. Wala naman siyang kasalanan pero pakiramdam niya ay nagkulang siya sakin.

"Wala kang kasalanan Gian. Wag mo na lang pansinin ang mga sinabi ni Dad" I place my hand over his hand that holding mine. "I know that you will not let them hurt me. I trust you"

"I will do everything to make you safe kahit kapalit pa ay ang buhay ko" he said while staring at my eyes. I can feel the sensirity.  Ge kissed me on my head and help me to lay down in bed. "Take a rest" agad ko naman siyang sinunod at pinikit ang mga mata ko.

--------------------
Thank you so much mga bebes.. 
Keep reading 😊
Sobrang saya ko dahil may nakakapansin nito 😂😭😭
Maraming maraming salamat 😉

Love,
bebedeejhei