Nefret eden kişiler hep daha çok dikkatimi çekmiştir bu masum kızımız içimdeki canavarı nefretiyle uyandırmıştı ve ben bu canavarı uyandırmadığım sürece asla uyanmamalı üzgünüm bebeğim canını yakıcam bu gece.
İçindeki Canavara söyle içimdeki Şeytan...
Gözlerimi açtığımda bunların bir rüya olduğunu telefonuma baktığımda hiç birşey olmadığını gördüm Jk kimse onu bile ben görmüştüm büyü falan yapılmıştır herhalde ㅋㅋㅋ . Ben tek bile yaşamıyorum ki bir kapıcımız olsun hadi diyelim ki kapıcımız var bana tecavüz etmeye kalksa babam denecek şerefsiz beni sevmediği halde bile onu işten atar. Bu çocuk kimdi? Konuşmalar geçen gün okuduğum Wattpad hikayesindekiyle aynıydı ama isimler aynı değildi. Telefonum çalmaya başlamıştı düşmüş olan moodum daha da düşmüştü çünkü beni sevmeyen abim arıyordu
Akşama hazır ol Niye? Seni istemeye geliyorlar da ondan anneme söyle oda hazırlansın Tamam
Annemi sevsem de babam olucak hıyarı ve abim olucak şerefsizi sevmiyorum hatta tiksiniyorum onlardan kurtulacaktım ama başka birine çatacaktım belki iyi... Belki kötü bilmiyorum.
Akşam.
Pek hazırlanmak için uğraşmadım sade siyah elbisem ve siyah parlak botlarım ile gayet hazırdım ben Park Chaeyoung bu evden bir şekilde kurtulmalıyım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kapı çaldığında hizmetli açmıştı içeriye giren 45-50 yaşlarında bir kadın 60-65 yaşlarında bir adam ve arkalarında gereğinden fazla cool duran 19-20 yaşlarındaki çocuk. Eğer o çocuk 20 yaşlarından fazlaysa abi bile diyebilirim çünkü 17 yaşındaki kızı 20 üstü yaşında bir adama vermek tam bir cahillik.
Çocuk beni baştan aşağıya süzmüş gömleğinin yakalarını düzeltmişti ve tekrar bana bakmıştı ama seni hiç sevmedim dercesine...
"Merhaba Chan" Dedi babam "Merhaba Junsung" Dedi isminin Chan olduğunu bildiğim adam bana baktı "Kızın gerçekten 17 yaşında mı? " dedi ben anlamazca bakarken "Evet neden ki " dedi babam "Çok şirin ve küçük duruyor" Dedi gülümseyip kafamı eğdim bu tarz şeylerde utanmaktan nefret ediyorum "Ah kızım genelde annesine çekmiş kısa boylu biraz ㅋㅋㅋ oğlumuz tam tersi sanırım babasına çekmiş ha? " Dedi ortamdaki herkes gülerken buna çocuk gülümsedi ve ona baktığımı fark etmiş olucak ki bana bakmasıyla hızlıca gözlerimi ondan alıp Chan amcaya bakmaya başladım bakışları içimden geçiyordu sanki. "Chaeyoung annecim kahve yapar mısın? " dedi annem kafamı hafifçe salladım ve gözlerimi tamam anlamında kapatım açtım ve ayağa kalktım mutfağa gittim kahve yapma konusunda kötü olduğum doğrudur bunu bilen hizmetli abla eunbi unnie bana yardım etmişti ve kahve olana kadar başında beklememi işinin olduğunu söyledi ve gitti bende beklerken aklıma takılan şarkıyı mırıldanmaya başladım bu aralar bunu gitarla çalmaya ve söylemeye çalışıyordum ve hep aklımdaydı
So come on, let it go Just let it be Why don't you be you And I'll be me
Everything that's broke Leave it to the breeze Why don't you be you And I'll be me
