Nefret eden kişiler hep daha çok dikkatimi çekmiştir bu masum kızımız içimdeki canavarı nefretiyle uyandırmıştı ve ben bu canavarı uyandırmadığım sürece asla uyanmamalı üzgünüm bebeğim canını yakıcam bu gece.
İçindeki Canavara söyle içimdeki Şeytan...
Uyandığımda Jungkook yanımda değildi kalkıp yatağı toplayıp ayıcığımı yastığımın önüne koydum ve tuvaletin kapısı açıldı belinde havluyla duran bir Jungkook arkamı döndüm bu çocuk ne yapmaya çalışıyor ben odadayken diğer tuvalete gidebilirdi. "ah gene mi? " Dedi ve "Çıkarsan giyinicem eğer çıkmazsan daha bekleyemem seni" Dedi "Ah doğru bir saniye" dedim yatağın üstündeki telefonumu alıp çıktım mutfağa indim ve annemle yaptığımız pankeklerden yapmak için malzemeleri çıkarttım ve pankekin karışımını yaptım.
Yarım saat sonra
Bütün pankekleri yaptım masaya koydum yanına da kahvaltılıkları koydum yukarı çıktım kapıya tıkladım "Şey Jungkook ben kahvaltıyı hazırladım g-" Sözümü kesip kapıyı açtı sertçe "Hayır" Dedi ve önümden geçti ve aşağı inmeye başladı gerçekten bu kadar kötülüğü hak edicek ne yapmıştım ben bu hayatta.
Gülümseyen suratım düşmüş peşinden sulanmış gözlerle indim ağlayamam onun yanında ağlayamam. Salonda oturmuş telefona bakıyordu umrunda bile değildim. Hızlıca mutfağa girdim masadakilere bakıp yutkundum iştahım yoktu ben Jungkook'la anlaşabilmek için yapmıştım oysaki. Masadakileri topladım ve yukarı çıktım. Masaya oturdum kulaklıklsrımı takıp "The A Team " Dinlemeye başlamıştım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
4 tane şey çizmiştim ağlarken. "Neden bu kadar ağlıyosun?" Dedi arkamda duran Jungkook "Önemli bir şey değil " dedim ve gözlerimi sildim göz kapaklarımı açıp kapatmakta zorluk çekiyordum masadan kalkıp yanından geçip kapıya gidecektim yanından geçerken kolumdan tuttu önüme çekti ona bakmaktansa yere bakmayı tercih ederdim. "Chaeyoung! Neden! Ağlıyosun! Dedim! " diye bağırdı "SANANE! SANANE! SEN BENİM NEYİMSİN Kİ! YADA BEN SENİN-AH PARDON BEN HAYATINA GİRMEYE SANA İYİ DAVRANMAYA ÇALIŞTIKÇA SENİN UMRUNDA OLMAYAN BİRİYİM SADECE! KİMSE BENİ SEVMEDİ JUNGKOOK BELKİ BANA İYİ DAVRANIRSIN BELKİ ARAMIZ DAHA İYİ OLUR DİYE SANA KAHVALTI HAZIRLADIM SOR BİR HİÇ BİRŞEY YEDİM Mİ? HAYIR ÇÜNKÜ SANA HAZIRLAMIŞTIM! AMA SEN BUNU BİLE GÖRMEZDEN GELEN BİRİSİN SADECE! " Ağlarken bir yandan bağırıp içimde olan herşeyi ona boşaltmıştım kolumu sertçe çekip odadan çıkıp aşağı indim arka bahçeye çıktım çalılıkların arkasına gölgeye oturup ağlamaya devam ettim... Her zamanki gibi.
Akşam olmuş güneş gitmiş yerini ay almıştı gözlerimi açtırmayan güneş yerine izlemeye doyamadığım ay gelmişti üşüdüğümü hissetmeye başlamıştım içeri geçmek için ayağa kalktım ve tekrar Jungkook'u gördüm sadece bakıyordu nasıl ağladığımı seyrediyordu yanından geçtim saki o yoktu bu evde sadece kendim vardım hayatımda ve ölümümde sadece ben.
