"Jisung, onunla konuşabildin mi?"
Jisung derin bir nefes alarak üzgünce başını sağa sola doğru salladı.
"Neden kendin konuşmuyorsun?"
"Benden kaçmasa belki konuşabilirdim."
Jisung üzgün halimi görmesi ile yutkunmuş ve parmaklarını minik parmaklarımın üzerine koymuştu.
"Üzülme, Jeongin. Onunla konuşmaya çalışacağım."
"Teşekkür ederim, hyung."
Ellerimi ellerinin arasından çekip ona sarılmak için uzatmıştım. Hemen ne yapacağımı anlamış ve o da bana uzanarak sıcak bir sarılış vermişti bana.
"Hyung onu çok seviyorum."
Titreyen sesim Jisung'a vardığında onun da gözlerinin dolduğunu görmüştüm.
"Onu o kız ile görmeye gerçekten dayanamıyorum hyung."
Kendimi tutamaz ve ağzımdan bir hıçkırık kaçırırken, sınıfta kimsenin olmaması şansıma gelmişti.
Jisung parmaklarını saçlarıma geçirmiş ve daha sıkı sarılmıştı.
"Üzgünüm Eun Ae..."
