~De volgende dag~
Het is 11 uur en dat betekent pauze! Eindelijk na 3 uur saaie lessen. Ik pak mijn jas en loop samen met Hilde en Suzanne naar buiten. We lopen ons standaard rondje om de voetbalkooi. "Hoe ging jullie natuurkunderepetitie?" Vraagt Hilde. "Wel goed" zegt ik. "Bij mij niet" antwoord Suz. "Had je niet...". "Ehmm Ellen, je hebt een bloedneus". Ik voel aan mijn neus, ik zucht niet weer! "Hier" zegt Hilde terwijl ze een zakdoek naar me toe steekt. "Thanks". "Zullen we even op een bankje gaan zitten?" Stelt Suzanne voor. "Ja lijkt me goed idee" zegt Hilde. Samen lopen we naar een bankje toe en gaan zitten. Ik voel me een beetje duizelig worden. "Ehh...Ellen, gaat tie goed? Je word een beetje wit" zegt Hilde twijfeld."Jaja het gaat wel" zeg ik. Ik leun tegen de leuning van het bankje aan en doe even mijn ogen dicht. "Ellen gaat het echt wel goed?". Ik doe mijn ogen weer open. En voel langzaam de duizeligheid wegzakken. "Ja het gaat nu wel weer. Was alleen een beetje duizelig". "Dat had je toch pas ook al?" Vraagt Suzanne. "Ja" antwoord ik. "Dat is niet goed hoor. Misschien moet je een keertje naar de dokter" zegt Hilde. "Ja Ellen, dat moet je wel een keer doen. Want dit is niet normaal". "Dat zei mijn moeder ook al" zeg ik zuchtend.
JE LEEST
I'm a fighter
أدب المراهقينEllen is 17 jaar en zit in 5 havo, heeft veel vriendinnen en heeft een geweldig leven tot ze te horen krijgt dat ze leukemie heeft. Haar wereld valt in één. Een moeilijke periode volgt, zal het haar lukken om de ziekte te overwinnen of....? Want zel...
