I'm a fighter

~Hoofdstuk 8~

ik stop mijn pyama's in mijn koffer en loop naar de badkamer om mijn toiletspullen te pakken. het is vandaag woensdag en ik word vandaag opgenomen in het ziekenhuis. ze gaan eerst wat testen doen en als die goed zijn krijg ik morgen mijn eerste chemokuur. het was een zware week geweest. vrijdag hadden we mijn vrienden en familie op de hoogte gebracht en maandag had ik het op school verteld. de reacties van mijn klasgenoten waren erg gemengd. sommige reageerde erg geschokt, andere reageerde 'raar' en sommige reageerde gewoon niet. vooral dat laaste deed me pijn. ik had gisteren en soort van afscheid genomen van mijn klas. want veel zou ik voor het eerst niet op school komen. ik stop mijn tandenborstel en tandpasta in mijn toiltettas, alleen mijn opladers en mijn laptop nog en dan heb ik volgens mij alles. ik stop de laaste dingen in mijn koffer en rits hem dicht. ik kijk mijn kamer rond, volgens mij heb ik alles. alleen mijn kussen nog, maar die past er niet meer bij in dus die neem ik dan wel los mee. ik pak mijn koffer en mijn kussen en loop de trap af. ik zet mijn koffer onder de kapstok en loop naar de keuken. "mam?". "ja, lieverd?". "hoe laat moet ik in het ziekenhuis zijn?". "om half 2". ik kijk op de klok en zie dat het nog maar 12 uur is. "zullen we wat gaan eten?" stelt mijn moeder voor. "ja is goed". ik haal het bloemstuk van de keukentafel en leg daarna het tafelkleed erop. ik pak borden, bekers en broodbeleg en leg het op de tafel. als ik ook het bestek heb neergelegd, loop ik naar boven om mijn broer te roepen. hij is vrijdagavond speciaal voor mij thuis gekomen. ik vind het erg lief van hem en hij steunt me goed. wat erg fijn is, want steun kan ik op dit moment goed gebruiken.

*3 uur later*

ik leg op een bed in een klein kamertje. ik heb een heleboel testen gehad en die waren goed dus ik krijg morgen mijn eerste chemokuur. mijn moeder is net naar huis gegaan en nu lig ik hier dus alleen. ik verveel me heel erg. ik heb geen wifi, ik heb mijn boek al uit en er is niemand om mee te kletsen. ik besluit even te gaan slapen aangezien ik verder ook niet zo veel kan doen. net als ik lekker lig hoor ik de deur opengaan. ik draai me om en zie dat Suzanne in de deuropening staat. "hey". "hey, sliep je?". "nee hoor". "oke gelukkig. ja ik dacht ik kom even langs". "ja gezellig! kom naast me zitten". ik schuif op zodat Suz bij mij op bed kan zitten."hoe voel je je?". "wel goed. ik ben erg zenuwachtig voor morgen maar verder gaat het goed". "oke mooi". "hoe was het eigenlijk op school?". "saai, we hadden twee uur achter elkaar geschiedenis van Hak. echt zo saai, echt serieus iedereen viel in slaap". ik moet lachen op Suzanne's uitval. dat is nu typisch Suzanne, echt zo'n flapuit. we kletsen een hele poos en het is al kwart over vijf, als Suzanne besluit te gaan. "thanks dat je even langs kwam". "ja geen probleem. ik vond het erg gezellig". "ja ik ook". Suzanne omhelst me en geeft me een kus op mijn wang. "ehh, sterkte morgen". "dankje". "ik kom nog wel een keer langs. maar ik moet nu echt gaan anders krijg ik op de kop van mijn moeder dat ik weer eens te laat thuis was voor het eten". "ja is goed. doe de groetjes aan de rest". "zal ik doen". "doei". "doeg".