ပထမေန႔ ........
ေအးစက္မႈေတြၾကားကေန ကြၽန္ေတာ္ႏိုးထလာ
ခဲ့တယ္ ဆက္ၿပီးအိပ္ဖို႔ဆိုတာ
မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။
အနားမွာ သူ႐ွိေပမယ့္
နစ္ေယာက္လံုးရဲ႕ အပူမီးေတြေၾကာင့္
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ကို
ပူေလာင္ေစတယ့္အထိ
ျဖစ္သြားတယ္။
ထိုက္ေအာင္ကို ကြၽန္ေတာ္ ၾကည့္ေနရင္း
သူႏိုးလာတယ္ ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳက္တယ့္
အျပံဳးေလးနဲ႔ ျပံဳးလာတယ္။
"ဘာၾကည့္ေနတာလဲ မ်က္ႏွာသစ္ၿပးီၿပီးလား
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ သြားၾကမယ္"
"ေအး သြားၾကမယ္"
"အစ္ကို တို႔ဘာစားမလဲ"
"က်ဆိမ့္တစ္ခြက္......."
"ခ်ိဳဆိမ့္ တစ္ခြက္......."
ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ
ကိုယ့္အတြက္ကိုမမွာဘဲ ကိုယ္ခ်စ္တယ့္
သူအတြက္
အရင္မွာေပးၾကတာကလည္း
က႐ုစိုက္ျခင္းေတြထဲက တစ္မ်ိဳးဘဲ။
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ အမ်ားနဲ႔ ဝိုင္းဖြဲ႔ၿပီး
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး စကားဝိုင္းဖြဲ႔ၿပီးေနာက္
အေဆာင္ကို ျပန္လာၾကတယ္။
"ငါတို႔ ေစ်းသြားရေအာင္ စိုင္းထက္
ငါတို႔အေဆာင္မွာခ်က္စားၾကရေအာင္ "
"အင္း သြားတာေပါ့"
"အန္တီ ၾကက္သားဘယ္ေစ်းလဲ .......ငါတို႔ၾကက္သား
ကာလသားခ်က္ရယ္ သီးစံုပဲဟင္းရယ္ ခ်က္စားရေအာင္"
"ေကာင္းၿပီေလ "
"ဒါနဲ႔ ေလ ငါတို႔ တကယ္တစ္ပတ္ဘဲ
အခ်ိန္ရတာ အိမ္မက္မဟုတ္ဘူးမို႔လားစိုင္းထက္"
"မင္းကလည္းကြာ စိတ္မေကာင္းစရာေတြကို
လာငါတို႔ဝယ္စရာ႐ွိတာ ဝယ္ရေအာင္"
ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကူးထဲကအတိုင္းဘဲ ကြၽန္ေတာ္က
ေစ်းျခင္းေတာင္းကိုင္
ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ရတယ့္အမ်ိဳးသမီးက
ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်က္ေကြၽးဖို႔
ေစ်းဝယ္ေနတာမ်ိဳး။
ျဖစ္လာပါတယ္ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ကူးထဲက
အတိုင္း ဒါေပမဲ့ မျဖစ္လာတာက
ခ်စ္ရတယ့္သူက အမ်ိဳးသမီးမဟုတ္ဘဲ
အေတာင္ႏွစ္ဆယ္ဝတ္ မင္းေယာက်ာ္း
တစ္ေယာက္။
YOU ARE READING
မီးရထားေလး၏ အဆံုးအျဖတ္(Zawgyi+Uni)မီးရထားလေး၏အဆုံးအဖြတ်
Short Storyသူတို႔ႏွစ္ဦး၏ေတြ႔ဆံုမႈ ကိုဆံုးျဖတ္ေပးမယ့္ရထားေလး သူတို့နှစ်ဦး၏တွေ့ဆုံမှု ကိုဆုံးဖြတ်ပေးမယ့်ရထားလေး
