Seukinsip | Jikook

4/ Four

Merhaba gençler. Yb bekleyen kaldı mı bu ficten cidden? Uzun bir süredir bölüm atamadığım için üzgünüm. İlham perilerim kış uykusuna daldı sanırım fkwlkdlwkq Elimden geldiği kadar bir şeyler yazmaya çalıştım. Nasıl olmuş bir kaç yorum yaparsınız artık. Ha bir de oy sınırı falan koymuyorum ama oylamadan geçmezseniz bu kız daha mutlu olacak. Kocaman öptüm. İyi okumalar 💜

Jimin hüzünlüydü. Hayatının mutluluğunun azaldığı ve tutkusunun sürekli teşvik gerektirdiği dönemindeydi. Önceden, istediği şeyler uğrunda çabalarken, şu an hiçbir şey yapmak istemiyordu. Yapmadığı tacizden, suçlu olarak yargılanması zoruna gitmişti. Yeni bir hayat kurmak istiyordu ve yeni kararlar almak... Artık hiçbir şeyin hayallerindeki gibi yolunda gitmeyeceğini anlamıştı.
Gittiği dershaneden ayrılacak, üniversiteyi bırakıp ablasıyla farklı bir hayat kuracaktı kendine. Arada sırada eğlenmek için gitarist arkadaşlarıyla gittikleri barda söylediği şarkıları da söylemeyecekti. Çok seviyordu ve hatta belki de onu, müzik kadar mutlu eden, heyecan katan hiçbir şey yoktu hayatında. Ama vazgeçecekti her şeyden. Hangi yola girse engel olarak karşısına bu asılsız taciz davası çıkacaktı çünkü. Bunu biliyordu. Ve bu durumun canını olduğundan daha fazla yakacağını da.. O yüzden ne ablasının canını acıtacaktı ne kendisinin.
Daha sakin ve kendi halinde bir yaşam planlıyordu şimdi.

Üniversiteye giderken daha özverili olabilmek için kayd olduğu dershanenin önüne gelmişti Jimin. Binaya girdikten sonra, sol üst köşesinde büyük harflerle, 'MÜDÜR' yazan kapıyı bir kaç kez tıklatıp, içeriden gelen tok bir sesin 'gel' demesiyle içeriye girdi.

Müdür elindeki dosyaları bir kenara bırakarak kapıdan giren öğrenciye çevirmişti bakışlarını.

" Hoşgeldin Jimin. Neden bu saatte geldin? Dershane kapanacak."

"Kaydımı sildirmek için geldim. Artık dershaneye devam etmeyeceğim"

Müdür şaşkınlık içeren bir ifade sunmuştu Jimin'in bakışlarına.

" İyi ama neden? Çok güzel gidiyordu derslerin. Bir sorun mu var? "

"Hayır gelecek planlarımı değiştirdim efendim. O yüzden"

Adam, öğrencinin zor bir dönemden geçtiğini fark etmişti yüzüne bakarken..

"Jimin, şimdi seni neyin zorladığını bilmiyorum ama sana ağır da gelse, daha sonra bu kararından pişman olabilirsin. O yüzden bir kez daha düşün lütfen"

"Ben hepsini düşündüm efendim. Bu benim için en iyisi olacak gibi. Her şey için çok teşekkürler."

"2 yıldır dershanemizin reklamı için şarkı söylüyordun. Tam da yeni reklam müziğini kaydedecektik seninle, üzüldüm açıkcası ayrılmana.."

Jimin kafasını mahcup olmuş bir tavırla yere eğerek "Artık şarkı da söylemeyeceğim, üzgünüm efendim." dedi.

Müdürün ısrarlarına rağmen onu dinlememişti Jimin. Kaydını sildirdikten sonra veda ederek adımlarını kapıya doğru yönlendirdi. İçinde hüzünle beraber garip bir his daha vardı. Sanki vazgeçtiği şeylerden vazgeçmemiş de hayatı yolunda gidiyormuşcasına bir his. Buna anlam vermeye çalışırken dışarı çıktığında, dershanenin önündeki merdivene sırtını yaslayıp gözlerini dershanenin hoparlörüne dikmiş, sokakta yankılanan reklam müziğine dikkatlice kulağını kabartmış olan genç adamı gördü Jimin.

Anlamsız bakışlarla onu süzüyordu uzaktan. Yan profilden oldukça yakışıklı ve cazip görünmüştü gözüne. Bu kadar dikkatli bir şekilde müziği dinlemesi de tuhafına gitmişti.. "Altı üstü reklam müziği" dedi içinden. Bir yandan da merdivenden aşağı inmeye başladı. Yanından geçerken Jungkook'a kafasını çevirmeden evinin olduğu yöne doğru ilerledi.