ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ (ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ 'Ο ΠΑΤΡΙΟΣ') [ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ]

Κεφάλαιο 4

Το πρωί ξύπνησα και είχα ένα τρομερό πονοκέφαλο. Έβαλα λίγο καφέ και ντύθηκα.
Δεν άργησε να χτυπήσει το κουδούνι. Ωχ!

-καλημέρα καλημέρα έχω φρέσκα κρουασάν έδω
-καλημέρα λια
-ωχ καταλαβα
-τι κατάλαβες;
-ότι η ξενερώσες την γκόμενά η δεν ήθελε και στις δύο περιπτώσεις δεν πιδηξες
-έλεος Λία έλεος
-τι έπαθες;
-κάνεις σαν να μην υπήρχε ποτέ
-Γιάννη δεν μπορείς να το λες αυτό
-μπορώ κάνεις λες και όλα είναι τέλεια τι σόι φίλη είσαι εσύ; έτσι την αγαπούσες;
-συγνώμη; τι είπες μόλις τώρα; φίλη μου ήταν Γιάννη φίλη μου αλλά με το να κάθομαι να κλαίγομαι κάθε μέρα δεν κερδίζω κάτι με τα κλάματα και την κακομοιριά δεν θα έρθει πίσω
-και τι προτείνεις δηλαδή;
-να προχωρήσεις όπως και εκείνη θα ήθελε
-είναι.. Είναι δύσκολο
-το ξέρω πρέπει όμως δεν θες να σε βλέπει έτσι τι θα καταφέρεις αν μείνεις μόνος για πάντα; θα περάσουν τα χρόνια και θα το μετανιώνεις κάθε μέρα
-αυτό που μετανιωνω κάθε μέρα ήταν εκείνη η φρικτή μέρα που δεν θα βγει ποτέ από το μυαλό μου. Έπρεπε να ήμουν εκεί. Έπρεπε να το είχα καταλάβει φεροταν παράξενα
-μην κατηγορείς τον εαυτό σου. Δεν μπορούσες να το ξέρεις Γιάννη κάνεις μας δεν μπορούσε
-το ήξερες εσύ όμως αν ήταν φίλη σου όπως λες έπρεπε να μου το πεις
-έχεις νεύρα τώρα και δεν ξέρεις τι λες μου ζήτησε να μην το πω. Είμαι πραγματική φίλη και ξέρεις γιατί; γιατί εκπλήρωσα την τελευταία της επιθυμία
-αυτά είναι βλακειες
-και τι νόημα έχει να το συζητάμε μετά από 5 ολόκληρα χρόνια ότι έγινε έγινε Γιάννη δεν μπορείς ούτε εσύ ούτε εγώ να την φέρω πίσω
-σε συμφέρει παραδέξου το
-ορίστε; τι είπες;
-πάντα με γλυκοκοιταγες Λία και στο σχολείο και στα διαλημματα λες να μην το είχα προσέξει
-πληγώνεις ανθρώπους που είναι δίπλα σου Γιάννη αυτό κάνεις και θα μείνεις μόνος σου.
-μόνος μου είμαι εδώ και 5 χρόνια
-γειά σου Γιάννη

Έκλεισε με δυναμη την πόρτα και έφυγε. Ίσως το παράκανα και εγώ λίγο παραπάνω. Ίσως δεν δεχομαι την αλήθεια και ούτε πρόκειται.
Ξέρω την αλήθεια την ξέρω.

Πήγα στο σχολείο και έκανα την δουλειά μου όπως κάθε μέρα.

Η Λία την υπόλοιποι μέρα δεν με ενόχλησε. Συνήθιζε μετά από την δουλειά μου να χτυπάει κατευθείαν το κουδούνι. Τώρα τίποτα.
Λυπάμαι που το λέω αυτό αλλά μου λυπεί.
Δεν περίμενα ποτέ ότι θα το πω. Αλλά της μίλησα άσχημα και σκληρά.
Εκεινη 5 χρόνια είναι δίπλα μου και προσπαθεί με τα παντα να με κάνει να ξεχνιέμαι θυμάμαι τότε εκείνη την μέρα την κουβέντα της.

5 χρόνια πριν...

-ποιος ήταν αυτός;
-ποιος;
-αυτός που μιλούσες όταν έφυγα από το νεκροταφείο
-ο πατέρας της αννας
-ο πατέρας της; νόμιζα ότι δεν ζούσε
-και εγώ αυτό πίστευα
-ξέρει ποιος είσαι;
-αυτό που έπρεπε να μάθει έμαθε
-πάμε;

-Γιάννη όταν είδα την Άννα στο νοσοκομείο τελευταία φορά
-ναι..
-μου είπε και κάτι ακόμα εκτός από το να σου κρύψω την αλήθεια
-τι είναι; πες μου
-να είμαι δίπλα σου δεν θέλει να μείνεις μόνος σου στεναχωριεται
-σε ευχαριστώ Λία
-δεν χρειαζόταν να μου το ζητήσει την φίλη μου την έκανες ευτυχισμένη εννοείται ότι θα είμαι δίπλα σου είσαι και εσύ φίλος μου. Εκτός από γυμναστης μου.

Σήμερα...

Και από τότε δεν αθετησε το λόγο της. Μέχρι σήμερα. Που της μίλησα έτσι.
Σιγά μωρέ θα ξανά έρθει. Δεν θα μου κρατήσει κακία και το ξέρω.

1 εβδομάδα μετά...

-ρε Λία σου χώ στείλει τόσα μηνύματα πάρε με σε παρακαλώ ανησυχώ

Δεν έρχεται στο σπίτι εδώ και μια εβδομάδα.
Τελικά είχε δίκιο είμαι όντως μόνος

-καλημέρα
-καλημέρα σας
-τι έγινε έχουμε καμία απεργία και δεν το ήξερα που είναι όλοι;
-έχουν συμβούλιο
-και εσείς;
-εγώ επρεπε να διορθώσω κάποια γραπτα
-μάλιστα καταλαβα
-εσείς δεν είστε στα συμβουλια;
-γυμναστής είμαι δεν χρειάζεται
-μ μάλιστα πάντως δεν κάναμε καλή αρχή πριν μια εβδομάδα
-τι εννοείτε;
-που με είπατε αννα
-ναι χίλια συγνώμη και πάλι σας πέρασα για μια γνωστή μου
-πρέπει να την αγαπάτε πολύ αυτή την γνώστη σας
-πως το καταλάβατε;
-τα μάτια κύριε Γιάννη δεν λένε ποτέ ψέματα βούρκωσατε όταν καταλάβατε ότι κάνατε λάθος
-είναι όλα εντάξει τώρα
-δεν είναι στην ζωή έτσι;
-δεν νομίζω ότι σας αφορά
-με συγχωρείτε

Έκανα το μάθημα μου και έφυγα από το σχολείο.
Αποφάσισα να πάω από το σπίτι της λιας της οφείλω μια συγνώμη.

-αν ήξερα ότι ήσουν εσύ δεν θα άνοιγα
-κρίμα γιατί μπήκα που είσαι τόσες μέρες δεν απαντας στα τηλεφωνα
-τι θες δηλαδή να μου μιλάς έτσι και να κάνω την ανιξερη;
-γιαυτό ήρθα θέλω να σου ζητήσω συγνώμη
-νωρίς το θυμήθηκες
-εντάξει είχες δίκιο οκ; αυτό δεν θες να ακούσεις είμαι μόνος αλλά και πολύ εγωιστής δεν θέλω να το δεχτώ φοβάμαι να προχωρήσω
-δεν χρειάζεται Γιάννη την ζωή δεν πρέπει να την φοβόμαστε αντιθέτως να την ζούμε.
-δηλαδή με συνχωρεις;
-ναι εντάξει ένα μάθημα έπρεπε να πάρεις
-ορίστε;
-τι νομίζεις δηλαδή τόσο εύκολα θα με ξεφορτωθείς; γελιεσαι έχω και μια αποστολή
-δεν πας καλά
-κάτι καινούριο θα μου πεις;

Η ώρα μου πέρασε και ξεχάστηκα κάπως. Γύρισα στο σπίτι και μπήκα μέσα.
Μετά από λίγο πάλι κουδούνι
Καλά είπαμε τα βρήκαμε τώρα δεν γλυτώνω.

-έλεός Λία έλεος ούτε τα βράδια δεν μένω μον..

-γεια σου γιαννη
-κύριε Πίτερ;