ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ (ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ 'Ο ΠΑΤΡΙΟΣ') [ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ]

Κεφάλαιο 17

Ανέπνευσε Λία πάρε ανάσα Λία.
Μπορείς
Ξέρω ότι μπορείς
Είσαι δυνατή θυμάσαι τότε στο δημοτικό;
Είχες ράμματα στο κεφάλι και γελούσες
Ενώ εγώ έκλαιγα
Είσαι η πιο δυνατή κοπέλα που ξέρω
Σπρώξε Λία σπρώξε

-κυρία με ακούτε κυρία;

Τόσες ώρες εκεί μέσα και ένας άνθρωπος δεν έχει έρθει να μου πει κατι. Δεν με άφησαν να μπω στο χειρουργείο.
Ναι δεν είμαι ο πατέρας αλλά αυτοί δεν το ξέρουν.
Έπρεπε να είμαι εκεί μέσα.
Κάτι δεν πάει καλά.

-πως είναι;
-δεν ξέρω εμαννουελα έχουν περάσει δύο ώρες θα τρελαθώ αλήθεια
-τι συνεβει;

2 ώρες πριν...

Έφυγα γρήγορα από την δουλεια και πήγα σπίτι ανοιξα και βρήκα την Λία στο πάτωμα.

-Λία με ακούς Λία;
-Γιάννη Γιάννη το παιδί
-ηρέμησε όλα καλά καλώ ασθενοφόρο
-σώσε το παιδί γιαννη το παιδί
-θα είστε και οι δύο καλά το υπόσχομαι

Το χάλι είχε γίνει μέσα στα αίματα.

-γιατί έχω αίμα; είναι φυσιολογικό;
-ηρέμησε έρχεται το ασθενοφόρο ηρέμησε
-δεν... Δεν θέλω να πέθανω Γιάννη
-άκουσε με δεν θα πεθάνεις με ακούς θα γεννήσεις και θα έρθουμε και οι τρεις σπίτι θα είμαστε μια χαρά
-αν.. Αν φύγω
-σταματά να το λες αυτο
-θέλω να το φροντίζεις
-λια
-με άκουσες;
-μαζί θα το φροντίζουμε
-πες μου
-το υπόσχομαι

Τώρα..

Λία πρέπει να ξυπνήσεις

Άννα; Άννα; εσύ είσαι;

Είμαι εδώ κοντά σου παντα ήμουν κάνε μου την χάρη και άνοιξε τα μάτια σου

Άννα; πέθανα;

Όχι Λία όχι σήμερα

Μα σου μιλάω άρα;

Το μωράκι σου σε περιμένει Λία δεν ήρθε η ώρα που θα τα πούμε αυτή η ώρα αργεί ακόμα φίλη μου. Καλή επιστροφή

Άννα; Άννα;

-Άννα.. Αν.. Αννα
-μας ακούτε κυρία; την χάνουμε

Όλα ήταν θωλα. Δεν μπορούσα να δω. Δεν ήξερα που ήμουν.
Μεχρι που ξαφνικά σαν να άκουσα κλάμα.
Κλάμα μωρού.

Πολλά χρόνια πριν...

-καλά είσαι στο νοσοκομείο και γελάς;
-μα είναι αστείο
-που έπεσες; που το βρίσκεις το αστείο Λία;
-Άννα χαλάρωσε κοίτα είμαι καλα η φιλη σου δεν θα πεθάνει απόψε
-σκασε σταματά να το λες αυτό είσαι χαζή
-με αγαπάς ομως
-δεν θα ήμουν εδώ Λία
-είδες τον χειρουργό που με χειρουργησε; μόνο στο greys anatomy τους έχω δει
-σοβαρεψου πια
-Έλα τωρα τι θα λέμε στα γεράματα μας;
-μέχρι τότε μπορεί να σε έχω σκοτώσει εγώ
-μπα θα με ανεχτείς πολύ ακόμα
-είναι η μοίρα μου εκτός αν φύγω εγώ πρώτη
-σκέψου αυτή την στιγμή Άννα μετα από χρόνια θα το θυμόμαστε και θα γελάμε και θα είμαστε μαζί
-ναι μαζί μέχρι τα 100
-σκοπευεις να ζήσεις τόσο; Άννα χωρίς παρεξήγηση έλεος
-θα είμαστε οι πιο κουλ γιαγιαδες
-χάχα φυσικά αν φύγω πρώτη Άννα να με θυμάσαι
-ο σκασε πια
-όχι αλήθεια
-τι σου δωσαν στον όρο;
-Άννα σοβαρολογω
-τότε θα με προσέχεις ετσι;
-θα σε στοιχιωνω
-χάχα τότε θα κάνω και εγώ το ίδιο
-δεν θα με νικήσεις Άννα όχι εδω εγώ θα νικήσω
-μμ Έλα σε κάτι χρόνια να μου το πεις
-anyway ένα ραμμα είναι δεν θα φαίνεται καν ετοιμάσου να με ανεχτείς πολλά χρόνια ακόμα
-ωωωωχ να ανησυχήσω;

-Α.. Άννα;
-Λία

Ανοιξα τα μάτια μου. Κοίταξα με δυσκολία δίπλα μου. Ηταν ο Γιάννης
Τι έγινε που είμαι;
Η Άννα που είναι;
Πολύ αληθινό έτσι; μακάρι να ήταν εδώ
Την άκουσα όμως στο μυαλό μου.

-Γιάννη τι έγινε;
-όλα καλά ήταν δύσκολο αλλά πήγαν όλα καλά
-Γιάννη.. Γιάννη το παιδί που είναι;
-ηρέμησε και το παιδί καλα είναι αναγκαστηκαν να το πάρουν με καισαρική θα την φέρουν σε λίγο
-θα την φέρουν;
-ναι ματιά μου έκανες κορίτσι
-κορίτσι;
-ναι και είναι πανέμορφη

Μετά από λίγο μπήκε μια νοσοκόμα μέσα και στα χέρια της κρατούσε ένα τόσο τόσο μικρό πλάσματακι.
Με πλησίασε και μου την έδωσε στα χέρια.
Φοβηθηκα για λίγο.
Μην μου πέσει είναι σαν κάτι πολύτιμο για μένα.
Τα χέρια της. Τα ποδια της.
Τόσο μικρά.
Φοβάμαι μην την σπάσω μην την πονέσω αθελα μου.

-είναι πανέμορφη Γιάννη
-σαν εσένα

Ήμουν τόσο χαρούμενη.
Ναι τώρα είμαι πραγματικά χαρούμενη
Δεν υπάρχει καλύτερη εμπειρία.

1 μήνα μετά...

Με την Λία δεν ξανα τσακώθηκαμε.
Τώρα έχει προτεραιότητα το παιδί.
Δεν το ξανά συζητήσαμε αυτό που είχε γίνει αλλά ούτε θέλαμε.
Στο σπίτι είμαστε μαζί αλλά είναι σαν να μην είμαστε κιόλας.
Θα σας εξηγήσω.
Δεν κοιμόμαστε μαζί εγώ κοιμάμαι στο δωμάτιο της Αννας.
Οχι δεν με πειράζει αν αυτό θέλετε να μαθετε
Εκεινη με την κούνια είναι στην κρεβάτοκαμαρα.
Την βοηθάω όσο μπορώ κάθε μέρα
Οπότε δεν είμαι στην δουλειά δηλαδή.
Είναι τόσο χαρούμενη. Τα μάτια της χαμογελάνε από μόνα τους.
Δεν με πειράζει που δεν την αγγίζω
Μου αρκεί που είναι καλά και οι δύο τους.

-και το όνομα του παιδιού;
-αμ νομίζω ότι η Λία πρέπει να αποφασίσει δεν έχω δικαίωμα εγώ
-Γιάννη μαζί την μεγαλώνουμε
-δική της μητέρα είσαι όμως οπότε εσύ ότι όνομα θες
-νομίζω ότι ξέρω
-θα μας πεις και εμας;
-μμ όχι
-Λία
-Γιάννη όχι όχι ακόμα
-μην την πιέζεις αστην δηλαδή εγώ είμαι σαν θεια;
-δεν είμαι ο πατέρας οπότε όπως το είπες "σαν"
-είσαι θεία του εμαννουελα Άστον να λέει
-Α έχω ανηψη ωραία ωραια τι καλα
-ναι ουαου
-Γιάννη το μεγάλωνετε μαζί
-ναι εντάξει λοιπόν μας λυπεί κάτι να παω να παρω;
-μόνο γάλα
-ωραία

Λία POV

Είμαι τελείως απόμακρη από εκείνον από τότε που γυρίσαμε σπίτι. Δεν ήθελα να μιλήσω για αυτό το θέμα τωρα.
Ειμαι μητέρα προέχει η κόρη μου.
Σοβαρά δεν το πιστεύω ότι το λεω αυτό.
Είμαι μητέρα εγώ; ναι η Λία η ανωριμη είμαι μητέρα
Με τρομάζει μερικές φορές αυτό

-δεν το έχετε συζητήσει έτσι ακόμα;
-εμαννουελα νομίζω ότι άλλη είναι η προτεραιότητα μου τώρα
-ναι έχεις δίκιο αλλά φαίνεται λυπημένος
-το ξερω
-εσύ ξέρεις λοιπόν έχετε ορίσει ημερομηνια για την βάφτιση;
-αργεί ακόμα αλλά πρέπει να το κοιτάξουμε

Επιτέλους η λια μας μητέρα!
Το αστεράκι σαςς