Κεφάλαιο 16

200 23 0
                                    

Λία POV
Όσο περνούσαν οι μέρες βαραινα ακόμα περισσότερο. Το είχα συνηθησει πια. Ο Γιάννης επιμένει να μάθουμε το φύλο του παιδιού αλλά εγώ δεν θέλω.
Θέλω να το δω εκείνη την στιγμή.
Η Εμμανουέλα ήταν πολύ καλή μαζί μου. Αλλα και εγώ την συμπαθουσα πολύ.


-τι θα λεγες να πάμε σήμερα στα μαγαζιά;
-όπα αδελφούλη συγνώμη αλλά αυτή είναι δική μου δουλειά οι άντρες δεν έχουν καμία δουλειά σε αυτο
-ναι αλλά αφού η όμορφη κοπέλα μου δεν θέλει να μάθει το φύλο του παιδιού
-για ακόμη μια φορά όχι Γιάννη δεν θα με αναγκάσεις έτσι με αυτά τα επιχειρήματα
-αλήθεια Λία και πως θα ξέρουμε τι θα πάρουμε?
-στα λόγια μου ερχεσαι

Έριξα μια δολοφονική ματιά στον Γιάννη. Και εκείνος σήκωσε τα χέρια του σαν ηττημένος

-εγώ προσπάθησα

-ουδέτερα Χρώματα Εμμανουέλα μου
-ωραία λοιπόν φύγαμε;
-και εγώ;
-δεν χώρας στα γυναικεία ψώνια σορρυ αδελφούλη
-Α ωραία ευχαριστώ ε
-τίποτα

Και βγήκαμε από το σπίτι.

Η Εμμανουέλα ήταν κάθε μέρα μαζί μας μου άρεσε η παρέα της και όταν λυπεί ο Γιάννης είναι μια παρέα.
Φτάσαμε στα μαγαζιά και μπήκαμε σε όλα δεν αφήσαμε ούτε ένα.

-λια

Άκουσα πίσω μου μια φωνή. Γύρισα και είδα την Σοφία. Ξαφνικά το χαμόγελο μου εσβυσε.

-σοφια
-γειά τι κάνεις;
-εμ καλά εσύ;
-καλά βλέπω φούσκωσες αρκετα
-ναι κοντεύω πλέον
-χαίρομαι
-εμ από δω η Εμμανουέλα αδελφή του Γιάννη εμαννουελα η Σοφία είναι συνάδελφος του Γιάννη στο σχολείο
-και αδελφή της Αννας χάρηκα
-Χάρηκα και εγώ. Άννας; της γνωστής;
-ναι και εμείς μετά το ανακαλύψαμε
-λοιπόν Λία χάρηκα που σε ειδα
-και εγώ γειά.







Γιάννης POV

Αφού έμεινα ολομόναχος σε ένα σπίτι έπρεπε να βρω κάτι να κάνω
Έφτιαξα μακαρόνια με κιμά. Ναι εντάξει δεν ξέρω να μαγειρεύω και έκατσα να τις περιμένω.
Ξαφνικά χτύπησε η πόρτα
Αφού έχουν κλειδιά έλεος πόσα πράγματα πήραν;

-επιτέλο... Σοφία;
-γειά ενοχλώ;
-όχι πέρασε η Λία λυπει
-ναι την είδα στα μαγαζιά να κάτσω;
-ναι φυσικά να σου φέρω κάτι;
-όχι ευχαριστώ
-όλα καλά;
-σου μίλησα πολύ σκληρά τότε Γιάννη συγνώμη
-εντάξει καταλαβαίνω
-ήταν δύσκολο και είναι ακόμα
-εντάξει μην τα σκέφτεσαι αυτά πια περασαν
-Γιάννη εσένα σκέφτομαι συνέχεια
-ορίστε;
-τώρα καταλαβαίνω την αδελφή μου μπορεί να μην την ήξερα αλλά δεν είναι δύσκολο μια γυναίκα να σε ερωτευτεί
-όπα σοφία σταματά
-γιατί; κακό είναι;
-όχι δεν είπα αυτό αλλά εγώ είμαι με την Λία
-ούτε καν δικό σου δεν είναι το παιδί σκέψου σε όλο το υπόλοιπο της ζωής σου θα μεγαλώνεις ένα παιδί που θα ξέρεις ότι δεν είναι δικό σου
-σοφία δεν είναι έτσι εγώ την Λία την αγαπάω και θα αγαπήσω και αυτό το παιδί
-γιαννη

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ (ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ 'Ο ΠΑΤΡΙΟΣ') [ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ] Onde histórias criam vida. Descubra agora