BENİM KADINIM

12.bölüm

Eve geldiğimizde Ayaz benden yemek istedi neymiş karnı açmış beyefendinin benimde cevabım hayırdı tabiki neden ona yemek yapayım ki umrumda bile değildi yani biraz umrumda birazda değil ruh halim karışıktı resmen

"Kardelen açlıktan ölüyorum güzelim birşeyler hazırla artık"

"Beni ilgilendirmiyor beyefendi açsanız mutfak orda"

Birden üstüme doğru yürüdü bacaklarım kendini geri geri itti resmen duvara dayandım Ayaz iki elini duvara dayadı ve gözlerime bakarak

"Demek yemek yapmıyorsun"

"E evet yapmıyorum" dedim titrek bir sesle"

"Seni beklerken aç kalıcağıma dışardan söylerim daha iyi"

"Sen bilirsin"

Odama çıktım ve ılık bir duş aldım dolabı açtığımda kıyafetlerimin olmadığını gördüm ve hemen Ayaz'a seslendim üstümde havlu vardı ama yinede çağırmam gerekti

"Ayaaazzz"

"Ne vaaarrr"

"Benim kıyafetlerim nerede"

"Haa o mesele geliyorum güzelim"

"Çabuk olur musun?"

"İlk başta aldığımız kıyafetler çok demodeydi ve ben yeni başlagınç yapmak istiyorum o yüzden onları attım

"Anlamadım ne demek istiyorsun sen"

"Kardelen sen benim oldun bu saatten sonra nereye gidiceksin ve bana hâlâ hayatında ne olup bittiğini anlatmadın ben herşeyi bilmek istiyorum üstüne benim gömleklerimden birini giy ve giyince beni çağır konuşmak istiyorum artık"

"Tamam" dedim kısık bir sesle

Ayaz odadan çıktıktan sonra Ayaz'ın gömleğini giydim saçlarımı tarayıp açık bıraktım Ayaz'a hayatımla ilgili olaylardan bahsetmeli miydim kafam çok karışıktı ne diyicektim ben bu adama eğer anlatırsam ben bu evde ne zamana kadar kalacaktım ya da kalabilecek miydim Ayaz'ı çok bekletmeden gidip kapıyı açtım ve başımı içeri gelmesi için salladım içeri girdi ve yatağın uç kısmına oturdu benide yanına oturmam için gözüyle işaret etti
Yanına oturdum ve içimden Ayaz ne sorucak ve ben ne cevap vericem diye düşünürken Ayaz;

"Evet Kardelen seni dinliyorum"

"Ne anlatıyım"

"Kardelen beni sinir etme sen dışarda tek başına ne yapıyordun ailen nerde var mı yok mu nerde kiminle yaşıyorsun hepsine cevap istiyorum"

"Ayaz benim annem ben 9 yaşındayken öldü babam hayatta ve 11 yaşımda eve üvey anne getirdi üstelik birde kadının kızı var beni istemiyorlar babamın varı yoğu bir evi var o gece bara gittiğim gece kadının kızı ben oraya gittim diye adımı çıkarmış babama kızın orosbu olmuş demiş o gece yakın arkdaşım Öykü'de kaldım sabah eve gittiğimde beni evden kovdular bende ağlayarak evden çıktım gidecek kimsem yoktu çünkü"

Bunları anlatırken ağladım ve Ayaz birşey demeden başımı omzuna koydu ve bana sarıldı göz yaşlarım sel olmuştu...

"Kardelen sen sahipsiz falan değilsin tamam mı senin ailen benim sen benimsin unuttun mu sen benim Kadınımsın"

Dedi ve bana yeniden sımsıkı sarıldı Ayaz'ın kollarında ağlarken uyuya kalmışım beni kucağına alıp yatağa yatırdı alnıma minik bir öpücük bıraktı ve odadan çıktı

Umarım bölümü beğenmişsinizdir iyi okumalar yeni bölüm için oyalayıp yorum yapın lütfen💜