Ruthless (Acımasız)

İkinci Bölüm

16 yaşındayım. Bilge eğitimim bitti. Artık gerçek eğitimimize başlayacağız. Odamdaki her kitabı tek tek kaldırıyorum. Çünkü artık onlara ihtiyacım yok. Yarın beni almaya gelecekler ve artık bu evde son günüm. Bu eğitim aslında isteğe bağlı isteyen bilge eğitimine devam ediyor isteyense cesurluk eğitimine... Bu evden gitmek için her şeyi yaparım. Ve yapıyorum. Annemden kurtuluyorum..

Pencerenin tıklatılmasıyla irkiliyorum. Pencerenin yanına gidip aşağıya bakıyorum. Arkadaşlarım gelmiş. Bugün Tommy'nin doğum günü kesinlikle iplere gideceğiz. Çok seviniyorum ve onlara geleceğime dair el işareti yapıyorum. Yatağımı düzeltiyorum ve merdivenlere koşuyorum.

"Nereye gidiyorsun?" Bir anda duruyorum. Eve geldiğinden haberim yoktu. Arkamı dönüyorum, yine bir elinde sigarası bir elinde viskisi ile koltuğa yayılmış. Ondan gerçek anlamda nefret ediyorum...

"Bugün arkadaşımın doğum günü beni bekliyorlar gitmem gerek." diyerek kapıya yöneliyorum. Kesinlikle beni dövecek!

"Tamam. Aç dönersen kendine bir şeyler hazırla benim yemeğime dokunma!"

Aptal! Senin elinden hiç bir şey yemem zaten. Kapıyı yavaşça çekip arkadaşlarımın yanına koşuyorum.

"Yine mi?" Sarah yanaklarıma dokunarak bana sarılıyor.

"Bugün son günün kurtuluyorsun. Bence bunu kutlamalıyız."

"Tommy bu hiç de iyi bir espri değildi."

Tommy'nin Sarah'a sarılmasıyla hepimiz gülüyoruz.

Nick bana dönerek;

"Bundan emin misin?" diyor.

"Elbette eminim. Daha fazla katlanamam."

"Bilgelik eğitimine niye devam etmedin. Orada da kurtulabilirdin."

"Hayır. Orada kurtulamazdım. Ona 4 yıl daha dayanmak? Tam bir deli işi!"

"Ben bilgelik eğitimine devam edeceğim. Tommy ve Sarah' da.. Yani Jenny tek sen gidiyorsun. Seni kaybetmek istemeyiz."

"Hayatta bazı seçimler yaparsın Nick. Bu seçimlerin sana getirdikleri ve senden götürdükleri olur. Bana getirdikleri götürdüklerinden fazla. O yüzden bu seçimimin doğru olduğuna inanıyorum."

Nick susuyor ve önüne bakmaya devam ediyor. Ona bir zamanlar aşıktım. Çok seviyordum ama asla sevgili olamadık. Çünkü bazı kurallar var. 24 yaşına kadar istediğin kişiyle sevgili olabilirsin. Ama 24 yaşında evlenmek zorundasın ve evleneceğin kişiyi topluluk liderleri belirliyor. Sana en uygun olan kişiyi buluyorlar çünkü anlaşmazlığı asla istemiyorlar. Boşanmak kelimesini ilk babamdan duymuştum bir keresinde anneme söylemişti ama annem bu asla olmayacak buna izin vermezler demişti. Ve sonra bu kuralı öğrenmiştim. Hayatımızın her anında yeni bir kural öğreniyoruz. Bugün öğrendiğim kural ise her şeyin geçici olduğu...