Multi: Ayli'nin giyeceği elbise
Doğum günü sabahı:
Ne ara sabah olmuştu bilmiyorum. Zar zor uyumanın ardından sabah Pelin ve Arzu'nun saldırısına uğradım. Arzu gelmişti buna da sevinmiştim. "Hadi Aylin kalk artık" diye beni sallıyolardı bende dayanamayıp "peki tamam yaaa" dedim ve yatağın üzerinde doğruldum. Arzu söze başladı "şimdi ilk olarak sen duş alacaksın bizde giyeceğin elbiseyi ve makyaj malzemelerini hazırlayacağız" dedi tamam dercesine kafamı salladım. Banyoya gittim güzelce duşumu aldım. Bildirim sesi ile irkildim
0(546): Az kaldı karşına çıkmaya.
Aylin: Biliyor musun sabırsızlıkla bekliyorum.
0(546): Benim kalbim yerinden çıkacak gibi kızlar seni hazırlayınca getirecekler.
Aylin: Şimdi izin verirsen kıyafetimi giyeceğim.
0(546): peki güzellik
(Görüldü)
Üzerimi giydim ve aynaya baktım. Gerçekten çok güzel olmuştum şuan ben, ben değildim. Kızları çağırdığımda ağızları açık bakıyorlardı. "Kız bu kadar güzel olunur mu ayna çatlıyacak nerdeyse" dediği an annem geldi. "Ooo çok güzel olmuş hanımefedi bu güzelliği nerden borçluyuz" dedi ve bende en sevdiğim lafı kullandım "senden anneciğim kimden olcak" dediğimde hepimiz gülmeye başladık. O ara abim aradı açtığımda "kız hadi daha hazırlanmadın mı sizi bekliyoruz yaa" dedi abim belli ki o da heyecanlıydı ne heyecanıysa "tamam abi az kaldı" deyip telefonu kapattım. "Hadi artık makyajıda yapalım" dedi Arzu. Ben sandalyeye oturdum ve kızlar makyajımı yapmaya başladılar. Bitirdiklerinde ise süper bir görüntü vardı. Dışarı çıktık ve taksiye bindik. Gideceğimiz yere varınca kızlar gözlerimi bağladılar ve içeri götürdüler. Biranda gözlerimi açtılar ve karşımda elinde pasta ile Ateş ' i görünce şaşırdım. "Bugünü bekledim hep ve sonunda o gün geldi seni seviyorum güzellik anonim benim beni umarım kabul edersin"
"Seni seviyorum Ateş ben hep senden hoşlandım ama hiç diyemedim"
"Olsun güzellik beni kabul ettiğin için teşekkür ederim seni seviyorumm"
Pastanın mumlarını üfledikten sonra direk Ateş'e sarıldım kokusunu üzerine çekmek gibi güzel birşey yoktu. Çok seviyodum hemde çok. Herkes yavaş yavaş gitmeye başladı. Sadece Ateş'le beraber kaldık. Bana bakıyordu hiç gözünü ayırmadan. "Ne oldu hiç konuşmuyorsun" dedim
"Uzun zamandır bugünü bekliyordum. Sana doyasıya bakmaya seninle vakit geçirmek"
"Sana teşekkür ederim iyiki varsın" dedim ve sonra bizde gitmeye karar verdik ve hiç ayrılmayacak derecede sarıldık. Nasıl oldu istediğim çocukla sevdiğim kişiyle sevgili olmuştuk, ve ailem de buna karşı değillerdi ve ben bu yüzden çok mutluydum. Abimde herşeyi biliyordu benim gibisi yok süper yaa.
Bu bölümde bu kadar arkadaşlar.
Okuyup yorum yapıp birde oylarsanız çok sevinirim ve hesabıında paylaşmak isteyenler lütfen paylaşın.
Telefonumda bir sıkıntı olduğundan mesajlara ve yorumlara cevap veremiyorum. Yeni telefonum gelince en iyi şekilde cevap vericem ve lütfen takipten çıkmayın.
