BLACK BALANCE

BLACK BALANCE ( 6 )

{ BLACK BALANCE ( 6 ) }

* Bilinmeyen Numara ... Bilinmeyen Numara *

Chen ve Xiumin yattıkları yatakta kıpırdanmaya başladılar . Telefon çalıyordu ama ikiside kalkmıyordu çünkü birbirinden ayrılmak istemiyorlardı . Birkaç saniye sonra telefon sustuğunda ikisinin de yüzünü gülümseme kaplamıştı . Ta ki tekrar çalana kadar .

* Bilinmeyen Numara ... Bilinmeyen Numara *

" Ahh "

Xiumin , artık dayanamayıp Chen'in telefonunu açtı . Açtığı gibi ince bir ses günün kötü haberini vermişti .

" Ne ! "

Xiumin , duyduğu şeyle birlikte Chen'e baktı . Chen'de Xiumin'in bağırmasıyla merakla ona bakmıştı .

" Ne oldu Xiumin ? "

Xiumin , yavaşça telefonu kulağından çekti ve kapattı . Chen , hâlâ merakla ona bakıyordu . Bu kadar kötü ne olmuş olabilirdi ki . Xiumin , dolan gözleriyle ve boğazında ki yumruyla konuşmaya çalıştı .

" H-Hastaneye gitmeliyiz ... "

" Neden ? Ne oldu ? "

Xiumin , Chen'e sıkı bir şekilde sarıldı ve kısık bir sesle konuştu .

" Annen ... Annen vefat etmiş "

" Ne "

Chen , sesli bir şekilde yutkunduğunda boğazına bir yumru oturmuştu . Tekrar sesli bir şekilde yutkunduğunda gözleri doldu . Xiumin , Chen'e sımsıkı sarılırken Chen , en ufak bir tepki bile veremiyordu .

" Üzgünüm bunu sana söylememeliydim ... "

" Önemli değil "

Chen'in gözlerinden istemsiz yere yaşlar akmaya başladığında yavaşça Xiumin'den ayrıldı ve gözlerini kaçırarak konuştu .

" Yine duygusala bağladım ... Tuvalete gitsem iyi olacak ... Hatta belki banyo yapmalıyım "

Chen , yataktan kalktı ve hıçkırıklarını içine gömerek odadan çıktı . Xiumin , Chen'e oldukça üzülmüştü böyle güzel bir günde böyle kötü bir haber . Xiumin , yavaşça yatağından kalktı ve odayı toparlamaya başladı . Odasıyı toparlamayı bitirince Chen'i merak etti ve ona bakmak için odadan çıktı . Çıktığı gibi o duymaktan korktuğu sesleri duydu . Chen , banyoda ağlıyordu . Tek başına . Muhtemelen kendini çok yalnız hissediyordu . Hayatında en değer verdiği kişide gitmişti . Onu karnında 9 ay boyunca taşıyan ve ona bu yaşına kadar bakan insan artık yoktu . En kötü tarafı da son kez annesini görememişti , son kez ona ' seni seviyorum ' diyememişti sadece kaçmıştı . Xiumin , Chen'in rahatlaması için banyoya girmedi direk yönünü değiştirerek mutfağa girdi . En azından kahvaltı hazırlamalıydı ya da gidip giyinmeliydi . Hastaneye gidip annesinin işlemlerini yapmaları gerekiyordu . Sorun şuydu ki ölümünün sebebi söylenmemişti . Xiumin , mutfaktan çıktığında Chen'in sesi kesilmişti . Daha az önce ağlıyordu ama şimdi bir tane ses bile gelmiyordu . Xiumin , banyo kapısının kolunu tuttu ve sesli bir şekilde söyledi .

" Chen ? "

Ses gelmeyince yavaşça kapıyı açtı . Chen , küvetin içinde gözükmüyordu . Xiumin , etrafa bakındı ama yoktu . Aceleyle küvetin başına doğru yürüdü . Küvetin başına geldiğinde gördüğü şey ile şok oldu . Suyun altında gözleri kapalı bir şekilde yatıyordu . Xiumin , hemen Chen'in kafasını kaldırdı ve endişeyle söyledi .

" Chen ! Chen ! "

Xiumin , Chen'in yanağına küçük tokatlar atmaya başladı ama yine de gözlerini açmıyordu . Hemen Chen'i küvetten çıkardı ve fazla soğuk olan yere yatırdı . Kalibini dinledi nefes almıyordu . Eliyle burnunu kapattı ve dudaklarını birleştirdi . Dudaklarını çektiğinde kalbine üç kere bastırdı ve tekrar dudaklarını birleştirdi .