Prologue:

588 17 0
                                    

Amesyl's POV

I am now drinking by myself, and drowning myself in misery. sinong sasaya? Kapag nalaman mo na ang taong mahal mo ay magpapakasal na sa iba.

"Hey miss, you alone?" A man approached me and hurriedly snaked his arms in around my waist, since BH naman ako at sure naman akong ayos lang na makipagflirt ako. "Yeah, unless may nakikita kang kasama ko? That would be creepy right?" I answered and took a sip of my tequila. He chuckled tapos umupo siya sa tabi ko, he was looking at me intently pero hinayaan ko lang siya.

"So, what's your name sweetheart?" He asked me, nagdadalawang isip ako kung sasabihin ko ba o hindi. "Syl, just call me syl." I said, he was not that bad at all. Gwapo naman siya, matipuno and oh that freaking muscles was really a thing. So, maybe hindi masama right? And I need this for my moving on process.

We talked all night and I was feeling really tipsy now. I need to go home, bago ako malasing nang tuluyan.

"H-Hey..mr..I need to go home now." Paalam ko, tumayo na ako at muntikan na akong matumba but luckily nacatch niya ako.

"Woah, hang on sweetheart. Are you sure na kaya mong umuwi? I can drive you home. " he said, umiling lang ako at tumayo ng maayos at nagsimula ng maglakad mag isa and I really need to go to the bathroom.

I was almost my way to the bathroom nang muntik na naman akong matumba, pero may sumalo sakin.

"Amesyl.." that voice..I know who it is.

Napatingin ako sa nagsalita and hindi nga ako nagkakamali.. It was Pierre..

Tumayo ako ng ayos and I was trying to compose myself, I tried my best na hindi manghina sa harap niya kahit na hinang hina na ako sa amoy palang niya..

"H-Hi Pierre..what are you doing here?" I tried not to stutter but dang! I always fail..presensya palang niya, ibang iba na. Why am I so inlove with this man?

" I was on my way home ng tumawag si Tita Annie, she's worried about you dahil hindi kapa raw umuuwi. And luckily, I memorized your plate number kaya nakita ko itong kotse mo rito sa bar. What are you doing here Amesyl?" He said with a serious tone, napalunok ako dahil kapag ganyan kaseryoso na siya nakakatakot na siya.

"N-Nothing..I just want to chill, masama ba? And for fuck sake, I'm already old, Kaya ko na ang sarili ko." I said with a frustration.

Aalis na sana ako nang bigla niya akong buhatin.

"The heck?! Pierre! Put me down!" He carried me like sack, I was already punching his back pero parang wala lang sakanya.

"Shut up." Malamig na tugon niya. And so i did, ganun kadali niya akong mapasunod sakanya and there's nothing I can do about it.

Isinakay niya ako sa front seat ng kotse niya at nilagyan ako ng seatbelt, I crossed my arms and pouted.

"Amesyl, stop that." Sabi niya pagkapasok niya sa driver seat, inistart niya na ang kotse niya at nagsimula ng mag drive.

"I have my own car Pierre. Hindi mo ako kailangan ihatid, I am not your obligations." I said coldly, nakatingin lang ako sa labas kasi sa tuwing titingin ako sakanya natutunaw lang ang galit ko at ayokong mangyari yun.

"I'll just get your car tomorrow, and you're my obligation coz you're my friend." He said.

Friend? Right. Kaibigan lang pala ako, at hanggang dun nalang kami.

May nakita akong can ng beer sa tabi ko at agad ko iyong binuksan ang ininom ng diretso.

"Fuck, Amesyl Marie! Stop drinking that!" Inihinto niya ang sasakyan sa gilid at galit na kinuha ang can mula saakin.

I was really getting teary, halo halong emosyon na ang mayroon ako.

Binuksan niya ang window at itinapon sa labas ang beer.

"What is your problem?!" Galit na tanong niya saakin.

"Problema ko? You wanna know my problem pierre? It's you!" Sagot ko, maybe because of the alcohol kaya nagkaroon ako ng confidence at hindi ko na mapigilan ang lumalabas sa bibig ko.

Bahala na kung ano ang mangyari bukas basta mailabas ko lang ang sakin.

He looked at me with questions in his eyes.

Ang manhid niya, talaga bang hindi niya alam?

"You're my problem! Mahal kita Pierre! Hindi mo ba nakikita iyon?! Everything was fine before, I'm contented na minamahal kita ng patago. Kahit ang sakit sakit.." I tried my best na hindi umiyak pero hindi ko na talaga napigilan ang sarili ko..

"I am so fucking in---" I didn't finished my words dahil bigla niya akong kinabig sa batok ko..

And he kissed me..

Strauss Series 1: Pierre StraussTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon