Strauss Series 1: Pierre Strauss

EPILOGUE

5 years later.

Nagising ako sa sigaw ni Mavey kaya agad akong bumangon at nagtungo sa kwarto niya.

"Why?! What happened?" I asked her as soon as napasok ako room niya, and she was holding papers in her hand.

"Ma! Look at what priscilla did to my homework!" Naiiyak na sabi niya, kinuha ko naman ang mga papel na iyon at may mga drawing nga.

Priscilla is our 3 years old daughter, i became pregnant with her after I gave birth with Psyche our 5 years old son.

Napahawak ako sa sentido ko.

We got married again after kong pinanganak si Psyche.

I heard some cute giggle behind me, and i saw Pricsilla behind me so i faced her, lumapit ako sakanya at binuhat siya.

" Why did you ruint your ate mavey's homework baby?" I asked her softly, she look at me so innocently.

Grr, ang sarap kagatin ng pisnge niya!

" I-I jwut dwew mwama." Hindi pa siya makapagsalita ng maayos kaya medyo nabubulol pa we can understand her.

" Ate is mad oh." I told her, she looked at mavey with a pleading eyes. Binaba ko na siya at tumakbo siya papunta kay Mavey at niyakap ito.

"A-aym sowwy pwo atwe." I heard her say, i sigh and lumabas na ng kwarto ni Mavey at nagtungo kila Nicholas pagkabukas ko ay nakita kong magkatabi si Nicholas at Psyche na natutulog kaya napangiti ako.

It's saturday kaya pwede silang late magising but until 8 lang, pero 7:10am pa naman so no worries.

Bumalik ako sa kwarto namin ni Pierre at nakitang natutulog pa ito ng mahimbing kaya humiga uli at tumabi sakanya at sumiksik. He hugged me again, at hinalikan ang noo ko. " Good morning baby.." his bedroom voice was so alluring and tempting. I peck on his lip kaya napabukas ang mata niya. " Good morning." I greeted him.

"How was you sleep?" Tanong ko, nakasiksik ang mukha niya sa leeg ko and his giving me small kisses kaya napapahigikhik ako. "It was good, especially when you're beside me." Sabi neto. Napangiti ako sa pambobola niya.

Parang ano naman ito si Pierre oh. Haha

Maya't maya ay nagpasya na kaming bumangon kasi after breakfast ay magpipicnic kami at gustong gusto naman yun ng mga bata.

Habang kumakain kami ay nagkukulitan lang ang mga anak namin.

Patagal ng patagal ay nagiging protective ng sobra si nicholas at pierre kay Mavey kasi one time habang chinecheck ni Pierre ang notebooks niya ay may nakita siyang mga love letters kaya ayan tuloy bantay sarado.

Alternate kami kung sunduin ang mga bata. Mas madalas na kasi ako sa bahay dahil sa mga chikiting na naiwan. Si Priscilla ang pinakamakulit sakanilang lahat pero mahal na mahal naman ng mga kapatid niya kahit medyo sutil.

Andito na kami sa picnic place namin at kasalukuyang nakikipaghabulan si Pierre sa 4 naming anak. Si Priscilla ang pinaka medyo mabagal tumakbo dahil ang bata pa kaya binabagalan ni Pierre ang takbo niya para hindi niya ito mahuli kaagad.

Andito lang ako sa isang mat sa ilalim ng malaking puno at nag aayos ng mga pagkain, nakagawian na namin ito na tuwing saturday is picnic day.

Napangiti ako ng makita kong nahabol na ni Pierre si Priscilla at binuhat ito.

"Huyihin twilya atwe!" Masayang sabi ni Priscilla habang nakasakay ito sa may likuran ni Pierre.

Pagkatapos nilang maglaro ay nagunahan ang mga bata papunta sa pwesto ko. Nauna si Nicholas kaya masaya ito. " I got here first!" Asar niya sa mga kapatid niya. " Mommy oh!" Nakabusangot na sabi ni Mavey.

Kumuha ako ng limang mini towel at isa isa sila pinalapit sakin, una kong pinunasan si Priscilla na sobra ang pawis pero ang energetic parin, kasunod si Psyche na na naglalaro pa ng robot. " Mommy! Kuya Nicholas gave me this robot!" Masayang sabi niya habang pinapakita ang robot na hawak.

Sunod naman si Mavey na nakanguso parin dahil inaasar parin siya ni Nicholas. "Stop that nagagalit na kapatid mo." Suway ni Pierre kaya nagsorry na ito sa kapatid niya, lumapit naman sakin si Nicholas at siya naman ang pinunasan ko.

Pinakain ko muna ang nang sandwhich na ginawa ko saka ko pinuntahan ang asawa ko. Nakaupo siya sa may gilid, pinunasan ko yung mga pawis. "Ang pawis mo baby." Natatawang sabi ko, ngumuso siya kaya hinalikan ko iyon.

I really love this man.

Hinila niya ang papalapit sakanya kaya napasandal ako.

Ang daya kahit pawisan na ang bango parin niya, asan ang hustisya dun.

" I love you." And i felt him kissed my temple.

" I love you too." Sabi ko, at muli namin tinanaw ang mga batang naglalaro.

Kahit ano pang pinagdaanan namin ay sa isa't isa parin ang bagsak namin, destiny is just the one who will guide us pero ang puso't isipan talaga natin ang gumagawa ng paraan para mahanap ang isa't isa.

Love is about understanding and being opened to one another, mahalaga sa pagmamahal ang commumication at trust.

I've learned from the past and now i'm learning again for the future to be a better wife and also to be a better mother.

--- THE END