Strauss Series 1: Pierre Strauss

27

Pagdating ng dinner time ay magkasama kaming lahat, inaasikaso ko si Mavey while si Pierre ang nagaasikaso kay Nicholas.

Susubuan ko na dapat si Mavey ng carrots nang bigla siya magwala sa upuan niya.

I get it, she hates vegetables and dito ako nahihirapan sakanya sa pagpapakain ng gulay kasi ayaw talaga niya. "Mavey sweetie, please eat it. It's good for you baby. " pag eexplain.

"No! That's eww mommy!"

Napahinga ako ng malalim para magtimpi.

"Baby, eat your vegetables na. How can you be a princess kung hindi ka nag kumakain niyan?" Saad ni Penelope kay Mavey pero hindi nakinig si Mavey at sa halip ay bumaba sa upuan niya at tumakbo paalis ng dining room.

"I'll just get Mavey." Paalam ko sakanila at sinundan ang anak ko.

Pumunta siya sa may living room at umupo sa sofa.

"Penelope Mavery!" Tawag ko sakanya, napatingin siya sakin at nakita kong may numumuong luha ss mga mata niya.

Alam niyang galit ako kapag sinasabi ng buo ang pangalan niya.

Pumantay ako sakanya para makausap siya ng maayos.

"Maganda ba ang attitude mo kanina?" Striktang tanong ko.

Umiling siya ng mabagal.

"I-I just don't like v-vegetables mommy.."mahinang sabi niya.

Bumuntong hininga ako at tumingin ng malumanay sa anak ko.

"Vegetables are good for your health baby, do you want to get sick huh? Then hindi kana makakaplay samin nila Nicholas?" I asked her, she was shocked but then umiling kaagad siya ng mabilis. "No! I don't want that mommy." She answered me, i smiled at her and caress her hair softly.

"Then from now on, you should eat veggies okay?" Malumanay na sabi ko, tumango siya kaya binuhat ko na siya ulit at bumalik sa dining room.

Mukhang hinihintay nilang bumalik kami at saka sila kumain ulit.

"Mommy scolded you right? Because you are so naughty! Bleeh!" Nicholas teased Mavey kaya napasimangot si Mavey.

"Daddy!" Singhal ni Mavey.

Sinuway naman ni Pierre si Nicholas dahil katabi lang niya ito.

"Stop it, don't tease your sister." Sabi ni Pierre, kumain nalang ulit si Nicholas.

Pagkatapos ng dinner ay nasa living room silang lahat maliban sakin na nasa garden at nagpapahangin.

Napatingin ako sa ulap at ss mga bituin.

"Aren't you cold?" Medyo nagulat ako ss nagsalita, napalingon ako at nakita ko si Pierre lang pala.

"Ikaw lang pala. Ahm, hindi naman." Sagot ko sakanya.

After ng conversation namin kanina sa kwarto niya ay nagising bigla si Mavey kaya hindi na ako nakatanong ulit, maybe this is the right time.

"Did you...Did you not processed the annullment papers that i've sent you last year?"mahinang tanong ko.

Ramdam ko ang mga titig niya kahit nakatingin ako sa malayo.

"Nope and I don't want too." Pierre told me in a firm voice.

"Bakit? We have our own lives now Pierre." Sabi ko sakanya.

"Hmmm. You and the twins are part of my life Amesyl, you can't change that fact." Napatingin ako sakanya at napakagat labi.

"Okay, i get it. But how about me? I have my own life. " saad ko.

"So what? I want to be selfish Amesyl, you are mine only and no one could ever have you besides me." Pierre said.

"You're being unfair!" I exclaimed. Tumawa siya ng mapakla at napahawak sa bewang niya. "Life's unfair, I can't let you go with some other dumbass. You're mine, always remember that." Then he kissed me on my forehead and headed inside again.

Nahilot ako sa sentido ko at kinontrol ang sarili ko para hindi na maistress pa.

Huminga muna ako ng malalim bago nagpasyang pumasok sa loob kung saan nagsisiyahan silang lahat.

"Mommy! Come here!" Nicholas called and grabbed me by the hand ng makita niya ako.