psycho maniac(JJK)[DÜZENLENİYOR]

18.bölüm

Tabikide jungkookun gitmesine izin vermeyecektim,ne yapıp ne edip onu vazgeçirmeliydim,ama nasıl??

Yemegi zar zor yutmaya çalışırken Jungkook sandalyesinden kalktı

Jungkook=benim saatim yaklaştı gidip bavulumu toplamam lazım,müsadenle abiciğim

Taehyung=müsade senin kardeşim

Jungkook gülümseyip Eunjiye baktı

Jungkook=yemeklerini fazla tadamadan gidiyorum eun,ve bu beni çok ağır üzüyor:(

"Gitme o zmn"

Diye bir söz kaçtı ağzımdan

Jungkook dışında herkez bana bakınca kendimi bir açıklama yapma gereği duyduğum için sesimi düzelttim

"Yani madem bu kadar çok düşünüyorsun gitme,kimse seni zorlamıyor"

Taenin ve Eunjinin bakışı yumuşarken gözlerim Jungkooka kaydı

Benle deyil konuşmak bakmıyordu bile,ve bu benim aşırı derecede canımı sıkıyordu

Ağzına bir peynir atıp hızlıca yukarı çıktı

Az zamanım verdi hemen bir bahane uydurup yukarı çıkmalıyıdım

Ne yapmalıyım ney....BULDUM!

Önümdeki su bardağını alıp içiyordum ki birden bardak elimden kaydı(!) Ve kırıldı,düşerkende elbisemi ıslattı

"Ama ya! güzelim elbise mahfoldu!"

Eunji=tabi ona elbise denirse,elbise vucudunu kapatma için ama seninki kapatmak yerini açıyor

"Sen bana diyeceğine kendine bak iç çamaşır ile gelmişsin resmen hiçbir farkı yok!"

Taehyung=kızlar sakin olun,Bora hadi sen yukarı çıkıp üstünü değiştir sevgilim

Eunji ile aramızdaki ölümcül bakışı sonlandıran bendim çünkü yürürken önüme bakmalıyım

Bakışlarımı ondan çekip ayaklarıma yönlendirdim

Hızla merdivenlerden çıktım

Jungkookun odasının önüne gelmeden tekrar merdiveni kontrol ettim kimse olmadığını anlayınca hızla içeri girip kapıyı arkamdan kitledim

Karşımdaki Jungkooka bakınca tavşan gözlerini açabildiği kadar açmış bana bakıyordu,anlaşılan beni beklemiyordu

Birkaç saniye sonra yüzüne sert ifadesini takarak bavuluna eşyaları yerleştirmeye devam etti

"G-gercekten gidecekmisin"

lanet olsun kekelemistim

Ama o beni takmadan bovuluna esya koymaya devam etti

Dayanamadan dolabın önüne geçtim gözleri gözlerimi bulduğunda konuştum

"Gitme"

Dedim gözlerim dolu dolu

Gözlerindeki umursamazlığı gördüğümde tekrar konuşmaya başladım

"Lütfen benimle konuş bana öyle bakma"

Beni kenara itip eşyalarını toplamaya devam edince bu sefer bavuluna yapıştım

"Beni dinle!"

Beni tekrardan umursamayarak bavulun üstünden yatağa doğru atıp elindekilerini yerleştirdi

Hızla yataktan kalkıp bavulunu döktüm

"Gitmeni istemiyorum!"

Bana sinirden yüz hatları belli olan yüzünü çevirdi normalde kahverengi olan gözleri şimdi simsiyahtı ve yumruklarını sıkıyordu