Just The Two of Us (Mika Reyes & Ara Galang FanFic)

Chapter 30

Ara's POV

Nagising nalang ako dahil parang may gumalaw sa may katawan ko. Unti-unti kong idinilat ang mga mata ko. Umaga na pala. Tinignan ko kung ano man ang gumalaw. Ang pinaka-magandang tao pala sa balat ng lupa. Napakasarap sa pakiramdam ng gigising ka na katabi mo ang taong nagpapasaya sayo.

Napakahigpit ng akap niya sakin kahit tulog pa siya. Napakaganda niya. Napaka-amo ng mukha niya, parang anghel. Kahit mismong kumot ko lang ang nakabalot sa katawan niya. Tinititigan ko lang ang mukha niya, pilit na tandaan ang kanyang itsura. Hahaha. Its seems so weird ha. Kasi pagnananaginip ako, I can't remember their faces. Hahaha. Weird noh? Hay. Special girl ko, nababaliw ako sayo eh.

SG: Araaaaa, wag mokong titigan pleaseee.

Ara: Oh. Gising ka pala eh. Di ka lang umiimik diyan.

SG: Eeiihh. Kasiiii ngaaaaaa.

Ara: Kasi?

SG: Kasi nga morning face kooo. Nakakahiya oy.

Ara: Nahiya ka pa? Buong ikaw nga nakita ko na, nahawakan ko pa. Tapos mukha mong napakaganda nahiya? Ano yun?

SG: Vic!! Ang green mo sobra!! Pero atleast sexy. Che.

Ara: Sexy daw.

SG: Totoo naman eh.

Ara: Enough of that. Happy daysarry mahal ko.

SG: Awww. Happy daysarry too. Bakit mahal ko?

Ara: Wala lang. Panget ba? Baby? Sweetie? Cutiepie?

SG: How about babe?

Babe. Babe. Babe. I felt a jolt in my head. It sounds so familiar. Babe.

SG: Vic? Natahimik ka? Any problem mahal ko?

Ara: Ah. Wala, wala. Naubusan lang ata ng laway.

SG: Yung totoo mahal ko? Hahaha.

Ara: Aasarin mo nanaman ako eh. Napakabully mo! Tara na nga. Bangon na tayo mahal.

SG: Eh. Talikod ka muna mahal. Magbibihis lang ako. Wait lang.

Ara: Ayaw. Ako magbibihis sayo.

SG: Ara!

Ara: Eto na. Eto na po. Baba lang po ako. Magreready lang ako ng breakfast mahal. I love you.

SG: I love you too mahal ko.

Hay. I'm awake and contented. I love this feeling.

Pagkatapos kong magmumog at maghilamos, dumiretso nako sa kitchen. Naisipan kong magluto nalang ng sunny-side-up eggs, bacon, and magsangag ng rice. Favorite niya.

Cooking, cooking, cooking, cooking.....

Habang nireready ko na ang table, may biglang humalik sa pisngi ko at nagback-hug sakin. Sino pa ba? Edi ang aking special girl.

Ara: Let's eat?

SG: Go! Hahaha.

Nang makaupo na kami ay nilagyan ko ng fried rice ang plate niya and bacon. Then, nilagyan ko ng coffee ang mug niya and she gave me a genuine smile worth dying for.

Ara: Mahal, ang puti-puti mo. Magpa-tan ka kaya??

SG: Ayaw. Maganda akong maputi. Ayokong maging brown mahal. Panget.

Ara: So panget ako?

SG: Wala akong sinabi. Hahaha. Eat ka nalang nga.

Ara: Ay. Mahal? May work ka ba today?

SG: Opo mahal. Pero sa afternoon pa. Why?

Ara: Date sana tayo eh. Sayang.

SG: Gusto mo ichange sched ko nalang?

Ara: Wag na mahal. Ayokong makasagabal sa career mo.

SG. Eh, isang patient lang naman today mahal eh. Sige na. Pleasseee?

Ara: Ganito nalang, samahan kita sa work mo then dinner nalang tayo ok?

SG: Sige mahal.

----------------

Chup. :)