SHEIK and I (Completed)

MARRY OR NOT

MATAPOS Akong maligo, nandito kami ngayon sa harapan ng Sheika, ang nanay ni Prince Hiram, masyadong seryoso ang mukha niya kaya lalo akong kinabahan baka ipakain ako sa leon or something, ang damuhong binata parang wala lang na tila kami bibitayin ng nanay nya.
" I am going to marry her. " Walang ka abog abog na deklara nito sa ina.
" Its about time Hiram! " Napalitan ng ngiti ang kanina nitong nakakatakot.na aura nito and nagstart ng maglitanya ng mga plano at gagawin ang mag ina, napatulala ako hellooo! Ako po yun ikakasal ?!! Nag uusap silang para wala ako dito.
   "Do not worry my future daughter in law everything will be set for your wedding oh by the way how about your family ? Do you need to contact them? "
" No!! " Napasigaw ako, nakalimot ako, hindi pwedeng malaman na mga kamag anak ko na andito ako sa parte ng ito ng mundo.
" I am sorry, I have no one in the philippines, my parents are both dead. And I am the only child. I do have some friends but they are too far and have no concern to my life "
  " We can give them a plane ticket if they are in the philippines" suggestion ni Hiram.
   " Nooo! Please I beg you, I have no one!" Napalakas ang sigaw ko. Hindi ko napigilan ang sarili ko nagmadali ako tumayo at tumakbo papanhik ng kwarto.
      Bakit ko ba nakalimutan? Bakit ko naisip na magkakaroon pa ako ng buhay ng ganito? They are still after me at ang mga mahal ko sa buhay nasa panganib pa rin. Baka mamaya ay madamay pa ang aking magiging asawa. Malawak at malalim ang sindikato hindi ko alam ang gagawin ko pag natagpuan nila ako. Naguumiyak pa rin akong pumasok sa banyo at tuluyan na naman ng breakdown sa sobrang takot.
         Narinig ako ang nga mabibilis n katok sa labas ng banyo.
          " Liza, Habibti please open the door.. "
          " Please, leave me alone Hiram!"
           " I am here, nothing will harm you. Sweetheart, please open this"
          Tinakpan ko ang aking tenga at patuloy na nagiiyak at nanginginig sa takot. Sa sobrang hinagpis di ko namalayan bumukas ang pinto at niluwa nun si Hiram at mabilis ako niyakap.
          " Please, Habibti. Do not cry, what is happening to you ? " Hindi ako makapagsalita lalo lang sumakit ang aking kalooban. Naramdaman ko pinangko nya ako at nilabas ng banyo at inihiga sa kama. Yakap yakap nya at patuloy na hinahalikan ang aking ulo. Matagal kami sa ganoon pwesto hanggang sa makatulugan ko na ang sobrang pagiyak.
         Nagising ako na masakit ang ulo. Madilim ang silid, iniwan na siguro ako ni Hiram, ano kaya ang nasa isip nito ? Baka akalain nya ay nababaliw na ako. For how many years sa pagtatago at takot na dala lagi. Nakalimutan ko saglit dahil kay Hiram, may dala sya sa aking kalooban na kapayapaan na feeling ko walang pwede manakit sa akin, walang pwede kumuha sa akin pero kailangan ko ba sabihin sa kaniya baka madamay lang sya sa mga gulo na kaakibat ng buhay ko.
       Tumayo ako at nagbalik sa banyo, naghilamos at nag palit ng damit, tinignan ang oras, mag midnight na pala. Tulog na siguro ang mga tao, nakaramdam ako ng gutum, sa outburst ko kanina hind na ako nakakain, pinasya ko pumunta sa kusina. Sa laki ng palasyo nito sigurado naman na may pagkain. Nagdahan dahan ako sa pag lakad. Natagpuan ko namang ang kitchen. At   magbukas ng ref, nilabas ang isang bote ng tubig pag harap ko ay laking gulat na nasa harapan ko si Hiram na walang pang itaas. Susme ang pandesal nakalabas!
      " Ay palaka!! "
       " I am not a frog my princess "
       " You startled me! "
       " Are you alright now ?"
       "I dont want to talk about it please "
       " Are you hungry? " Nakakahiya man aminin pero tiyan ko ang nagsalita, nakakahiya!
       " Okey , I.will make you some soup go to the table and wait there " sinabi nya yun nang napakalapit sa aking mukha. Nagmadali ako lumayo at dahil sa gulat kanina may natapon palang mga tubig sa sahig at ito shunga ko naapakan ko at tuluyan akong dumulas at ang kamalas malasan yun baso ko hawak sabay bagsak at nabasag at sympre pa nahawakan ko ang mga basag na piraso nito.
        " Tsss. You are accident prone doctor! Dont move!'
      " I am doctor I know what to do!" Protesta ko.pero pinangko na nya ako at dinala sa mag lababo. Hinayaan nya ako linisan ang sugat ko at kumuha ng malinis n tela at tinakip sa magdugo kong kamayz maingat at marahan nyang ginamot ito. Halos hindi ako humihinga sa sobrang lapit nya. Hindi ba pwede lumayo ng konti at ang puso ko kasi halos magtumbling na sa ribcage ko.
       " This is ridiculous! " Sabn nito na parang pikon pikon"
        Aba!aba hindi ko naman sinasadya malapit ako sa aksidente, nagagalit sya ?
          " Hello ! Hindi ko kasalanan ma aksidente na naman ako ! Ikaw ang may kasalanan. Tinagalog ko na para feel na feel ang galit!
            " This is!... " Bigla na nya akong sinungaban ng halik at yakap. Hindi na ako nakapag protesta kase nanlambot na ang tuhod ko sa ginawa nya. Imbis na tulak. Ungol ang kumawala sa akin. Mas lalong lumalim ang halik nya at naglakbay ang mga kamay mula sa aking leeg papunta sa aking dibdib at..
     " Hiram !!!!!; "
      Naman! Ang Sheika! 2nd time na to huling huli!

Note ; Thank you sa patuloy na pagba asa at pagsubaybay..