Not a Girls Heart

Kapitolo Singko

Mangiyak ngiyak akong umupo sa isang bench. Bakit ba kasi sa lahat ng nanakawan ako pa? Kinapkap ko na lahat ng pwedeng kapkapan pero wala akong nakitang pera. Yung cellphone ko lowbat pa! Paano ako makakauwi nito?! Hindi ko naman alam daan pauwi ng bahay T^T

“Nakakainis! Nakakainis!” Inis kong sabi habang pinapadyak ang aking paa

“Sinabi ko naman kasi sayo eh! Tara na” bigla niyang hinawakan yng braso ko

“Anung ginagawa mo dito? Bitiwan mo nga ako!” sabi ko habang napipipiglas.

“Sinusundu ka. Tara na kasi!” Sabi niya na parang naiinis. 

“Ayoko nga sabi. Kaya kong umuwi” inirapan ko siya

“May pera ka ba?” tanong niya. 

"Wala! Eh bakit ba? pwede naman akong maglakad" at nagsimula na akong malakad. 

"Alam mo ba daan?" Sabi niya habang sinusundan ako.

"OO alam ko." sabi ko sakanya kahit ang totoo naman ay hindi ko alam kung saan ako dadaan.

"Tss. Mali yang dinadaanan mo" bigla niya akong hinila papunta sa ibang direksyon. 

"Bitiwan mo nga ako!" naiiritang sabi ko sa kanya sabay takbo. 

Tsk. Wala na akong na akong pake kung saan ako makakapunta basta ayoko lang makasabay siya. Ayoko talaga sa mga lalaki. Pare-pareho silang manloloko. Sa una lang naman sila mabait eh. Sa umpisa lang tapos pag nagsawa na sila, iiwan na nila. Habang tumatakbo ay mga nakasalubong akong mga Manong na lasinggero. Aissh.. kung minamalas ka nga naman

"Hello..Gusto mong sumama samin?" sabi ni manong na sobrang laki ang tiyan. Hindi ko na lang sila pinansin tumuloy lang sa paglalakad ng bigla akong harangin ng isa sa kanila.

"Ooops! Saan ka pupunta?" Sabi ng humarang sakin

"Ano bang Pake niyo? Padaan nga po!" hinawi ko yung lalaking humarang sakin para makadaan pero may bigla namang humawak sa kamay ko. ARGGH! Hindi na ako natutuwa 

"Grabe ang kinis naman ng balat mo!" Sabi ni kuya habang inaamoy yung kamay ko kaya pumiglas ako pero masyado siyang malakas kaya nabigo lang ako. Sa pagkakataon na to, nakaramdam na ako ng takot. Pero hindi pwedeng pairalin ang takot sa ganitong sitwasyon 

"Ano ba! Bitiwan niyo nga ako!!" pilit akong nagpumiglas pero walang ipekto ito.

"Pare yan ang gusto ko palaban!" sabi ng lalaking malaki ang tiyan habang hinahaplos ang mukha ko. ARRGGHH! Never pa akong nahaplos ng lalaki at hindi pwede to kailangan kong gumawa ng paraan.

"TULONGG! Tulungan niyo po ako!" halos mapaos na ako kakasigaw pero mukhang walang mga tao dito sa lugar na ito.

"Haha! Walang makakarinig sayo dito Miss! Tayo tayo lang ang nandito...." At bigla niyang dinilaan ang leeg ko. At dito na biglang tumulo ang luha ko. Nakakainis! Ang hinahina ko! Kung malakas lang ako. Edi hindi ako mapupunta sa ganitong sitwasyon. 

"Miss.. Wag ka nang umiyak.. Promise namin sayong masasarapan ka dito.. Sandali lang to maskit pero pagtagal tagal masasayahan ka din!"

"Pwe!" nakakadiri ang mga sinabi niya kaya dinuraan ko siya! 

"STEVENNN!! TULONG!! KAILANGAN KITA NGAYON!! PLEASE! TULUNGAN MO AKO!!" Ayoko mang humingi ng tulong sa kanya pero siya na lang ang tanging makakapagligtas sakin.

"Please Steven dumating ka please! Tulungan mo ako Steven! Kailangan kita ngayon...." 

at sinimulan ng buksan ng mga walang hiyang lalaki ang butones ng damit ko.