Benden Hoşlanıyormuşsun | Markhyuck ✓

FİNAL

Yazar Anlatımından

Donghyuck, Yanında Abisi Taeyong İle Beraber Mark'ı Bekliyordu Kafede.
Taeyong Huzursuzdu, Bekletilmeyi Sevmezdi.

Donghyuck İse Heyecanlıydı. Mark İle Resmen 5 Aydır Konuşuyordu. İkisi De Birbirine Isınmış, Bir Sürü Ortak Özelliklerini Bulmuşlardı.

Dermişim.

İkisi De Birbirinden O Kadar Farklıydı Ki...

Tek Ortak Yanları Erkek Olmaları Olabilirdi.

Donghyuck Romantik Bir İnsandı. Sevgisini Belli Etmeyi Severdi.

Mark İse Onun Tam Tersiydi. Odundu. Donghyuck'un Yaptığı Romantik Göndermeleri Bir Türlü Anlamıyor, Sevgisini Belli Edemiyordu.

Ama Bunca Zıtlığa İnat, İkili Birbirini Deliler Gibi Seviyordu.

Şimdi Önlerinde Sadece Taeyong Gibi Katı Kurallı Bir Abi Vardı.

"Üzgünüm, Geciktik."

Mark Sandalyeyi Çekip Oturduktan Sonra Taeyong, Sinirle Tek Kaşını Kaldırdı.

"Evet, Geciktin. Nedenini Merak Ediyorum."

"Üzgünüm, Benim Hazırlanmam Uzun Sürdü. Mark'ın Geç Kalma Nedeni Benim."

Taeyong Gelen Sesle Başını Mark'ın Yan Tarafına Çevirdi.

Ve Kim Dongyoung'u Gördü. Ağzı Açık Kalmış, Dongyoung'a Bakarken Dongyoung Kıkırdamıştı.

"Mark Benim Tek Kuzenim. Beni Sevgilisiyle Tanıştıracağını Söylediğinde Özenmem Gerek Diye Düşündüm."

Taeyong Hâlâ Şok İçinde Dongyoung'a Bakarken Ağzında Bir Şeyler Gevelemişti. Hoş, Ne Dediğinden Kendisinin De Haberi Yoktu.

"Özenmene Gerek Olduğunu Düşünmüyorum. Her Halinle Güzelsin Dongyoung."

"Teşekkürler Taeyong. Görüşmeyeli Uzun Zaman Olmuştu. Ne Dersin, Başka Bir Masaya Geçelim Mi? Hem Gençler De Yalnız Kalmış Olurlar."

"Başka Masa? Ama Ben, Yani Donghyuck İçin-"

"Hadi Ama Taeyong, Onlar Reşit Çocuklar Artık. Ne Yaptıklarının Elbetteki Farkında Olurlar."

Dongyoung Taeyong'un Koluna Girdiğinde Taeyong Hipnoza Girmiş Gibi Başını Sallayıp Dongyoung'un Kendisini Sürüklemesine İzin Vermişti.

Mark Uzaklaşan İkiliye Bakıp Hızla Donghyuck'a Döndü.

İkili Bir Süre Bakışmış, Sonra Kahkaha Atıp Beşlik Çakmışlardı.

"SANA İNANAMIYORUM MARK! DONGYOUNG HYUNG SENİN KUZENİN Mİ?!"

"Evet, Kuzenim. İkna Etmek Uzun Sürdü Ama Sonunda Başardım."

Donghyuck Sevinçle Ayağa Kalkmış, Sevgilisinin Yanına Doğru Yürümeye Başlamıştı.

"O Zaman Burada Ne İşimiz Var Ya?! Hadi Gezelim!"

Mark Kendisini Kaldırmaya Çalışan Sevgilisine Gülüp Ayağa Kalkmıştı.

"Bi Öpücük Verirsen Neden Olmasın?"

Donghyuck, Mark'ın Yaramaz Gülümsemesiyle Başını İki Yana Sallamış, Ardından Yanağına Küçük Bir Öpücük Verip Geri Çekilmişti.

Mark Şaşkınlıkla Donghyuck'a Baktı.

"Bu Ne Ya? Sen Buna Öpücük Mü Diyorsun?"

"Evet, Değil Mi?"

Mark Başını İki Yana Sallamış, Ardından Donghyuck'un Belinden Tutmuş, Dudaklarına Kapanmıştı.

Donghyuck Şok Olmuştu, Ama Karşılık Vermeye De Başlamıştı.

E Sonuçta Sevgilisi Değil Miydi ;)

Uzun Bir Öpüşmenin Ardından Mark Geri Çekilip Donghyuck'un Dağılmış Yüzüne Baktı.

Ve Mark, Sevgilisinin Yanağını Okşarken Kıkırdadı.

"Öpücük Dediğin Böyle Olur."

...

Böyle Boktan Bir Final İçin Özür Dilerim Ama Elimden Şu Anlık Bu Kadar Geldi.

Kendinize İyi Bakın ❤