Trusting God

Chapter 4

It's sunday already. Sobrang napagod ako sa byahe kahapon. Nakauwi na ulit kami galing sa pinagbakasyunan namin for ilang days ni Angel. Umuwi muna sya kila Tita, kaya mag-isa lang ako ngayon dito sa bahay.

Dahil 10:30 na din naman. I decided to take a shower. Nagdress ako after then sandals lang. Naisip kong magsimba since it's our and 'my' duty na ilaan ang isang araw ko sa isang linggo. 

Pagpasok ko sa simbahan, napaisip agad ako. Sa kanila, sa dami nila. Ilan ba sa kanila ang totoo? I mean, yes. Lahat tayo may faith kay God. Pero what is faith kung wala naman good works? I hope na gegets nyo yung point ko dito. 

Maybe most of us nagppray, pero as mush as we can kung may kasalanan tayo humingi tayo ng tulong kay God para hindi na natin naulit 'to. Maybe most of us read the bible, pero hindi lahat sinasabuhay. 

Nang maupo ako sa bandang likuran, nag-uumpisa na din mag preech. Nakikinig lang ako habang nakatingin sa harap. 

" Sabi sa, 'Deuteronomy 30:19-20

This day I call heaven and earth as witnesses against you that I have set before you life and death, blessings and curses. Now choose life, so that you and your children may live  and that you may love the LORD your God, listen to his voice, and hold fast to him. For the LORD is your life, and he will give you many years in the land he swore to give to your fathers, Abraham, Isaac and Jacob.' Ang ibig sabihin nito'y.."

Hindi ko naintindihan ang sinasabi dahil sa mga babaeng nasa harap ko. Nagkkwentuhan sila, at medyo malakas ito. Pero parang wala lang pakielam yung iba dahil.. may mga kausap din sila? 

Natapos ang pagsisimba ko ng nag-iisip lang. May nakita pa akong babae kanina na habang nagsisimba ay may dalang monopod. And I guess she's taking some selfies? I mean for what?

I just sighed for what I thought. Yes, maybe duty natin ang magsimba every sunday. But I just realized that dapat piliin natin yung Real Church, hindi yung Dead Church. Yes, it's still a church. Pero mamili tayo kung san tayo mas mapapalapit kay God.

I stay at the church, with my knees and my head bow down. I'm talking to God through prayer. I want to confess to Him, all my sins. 

Lord,

I belive in You. I accept you as my personal God and my Saviour. Lord, please control me. Amen. 

Pinagpag ko ang tuhod ko then tumayo. 

"Naniwala ka dyan?"

Nagulat ako sa lalaking nasa gilid ko. Nakatingin sya sa harap pero alam kong ako ang kausap nya.

"Ako ba ang kausap mo?" Tumango lang sya. Pero nakatingin pa din sya sa harap. Andun yung nasa krus si God. Nakapako. 

"Uhm. Oo naman. Bakit hindi?" Nagsmirk lang sya pagkasabi ko nun. At naglakad na sya paalis. Weird. 

Nagtake na lang ako ng cab at pumunta sa isang coffee shop mag-isa. 

Habang nakaupo ako may lumapit saking mga babae, nanghihingi sila ng konting tulong. May binigay silang sobre. Nagpatong akko ng 50 dun. Tapos tinanong ako nung isa sa kanila, 


"Ate, ano pong religion mo?" Napangiti ako sa tanong nya. 


"Religion is not important." Tas parang nagulat sya sa sagot ko. 


"Christian ka po?" Tanong nung isa pa sa kanilang babae na nakasalami pero curly yung buhok. 



"Christian? I don't call it religion. I call it relationship with God." Nakangiti kong sagot. Nagpasalamat na sila, at nginitian ako tyaka umalis na din. 

"Here's your order ma'am." Habang nilalapag nya yung inorder kong frappe. Asfdfghjkl!! Nagulat ako sa waiter na nagbigay sakin. S-sya yung kanina sa church. Anong ginagawa nya dito?

Ngumiti sya sakin sandali at tumalikod na paalis. 

---

xxpinkflamingoh