Chapter 5

44 0 0
                                    


Nagulat ako sa lalaki. Nabigla whut. Hahaha. Gwapo kasi talaga sana sya kung di lang creepy!


"A-ah, excuse me! Sandali!" Hinawakan ko ang braso nya. At pagtingin ko sa kanya. May nangislap sa mata nya. Na kakaiba? I know, ang korni pakinggan. Pero totoo.


"Ano yun miss?" Tanong nya habang diretsong nakatingin sa mga mata ko.


"Uhm.. A-ano.." Bat ko nga ba pinigilan to? Nababaliw ka na ba Grace! 


Napatingin ako sa nametag nya. Javier. I wonder kung anong apilyido nya.


Ba't parang nabasa ko na yung pangalang yun noon? Ugh. Ewan. Feeling ko lang siguro to. 


"Hey. Ano po yun maam?" Ulit nya.


"Ah w-wala. Wala. Nevermind." Tumango sya tyaka nya ako nginitian... ng parang kinain ang kaluluwa ko. 

Hanep. Ano ba tong nararamdaman ko. Ang ewan. Goosebumps ba to o shivers down on my spine? Haha. Pwe, korni.


Bumalik na lang ako sa upuan ko tyaka ininuman ang inorder ko. Napaparanoid lang siguro ako. 

Binuklat ko ang bag ko at nakita ko ang notebook na pinagsulatan ko ng bucketlist na ginawa ko. 


Chineck ko yung pang una at pangatlo. Dalawa pa lang na nagagawa ko. Pano ba to. 

Before I die bucketlist..


 ✓Conquer my Stage Fright

-Stop being afraid and start living instead

 ✓Go skydiving

-Change someone's life

-Be God's servant

-Praise Him

-Read the bible

-Be famous (ULTIMATE DREAM)

-Give people a reason to remember my name

-Send a message in a little bottle

-Have a marriage more beautiful than my wedding

-Love him and Him until I die


Kailangan ko ng magawa ang iba dito.. habang may oras pa ako. 

Ano bang dapat kong isunod? Siguro yung pang 10? Kasi yan ang madali para ngayon. 


Naisipan kong magpunta sa National Bookstore para lang bumili ng bottle. Yung cute size lang. Tyaka ako bumili ng oslo paper. Pagkabayad ko, naupo muna ko sa lapas ng national bookstore. Tyaka ko sinulatan yung papel.


Ngayon papunta ako sa beach mag isa. At oo ang baliw ko lang dahil di ko yan naisipan nung nasa Boracay pa kami ni Angel. 


Pero okay lang. Sapakin lang ako non dahil sabihin kung ano anong pinaggagagawa ko. Hahaha.


Habang nagddrive pinatugtog ko muna ang paborito kong kanta ng biglang tumawag si Angel. 


Calling.. Angelululuuu


Hoy babae!

Yes?

Hinahanap ka ni Dan!

Ha? Bakit daw? 

Isang linggo ka na daw di nagpaparamdam aba!

Ah, okay. Itext ko na lang. Bye. 

Hanep. Hindi ko alam kung dapat ko bang itext pa si Dan dahil sa kalagayan ko. And, oo. Boyfriend ko sya. 8 months na kami. Legal naman dahil di na din naman ako ganon kabata para pagbawalan pa. 


 "Baby?" I texted him.


"I miss you baby ko :(" Napangiti na lang ako sa text nya. He's always like this. He's the sweetest, I know.


"Aw. I miss you too. Sorry. I'm really busy eh." 


"Okay lang baby. I'll fetch you tomorrow, alright?" 


"Okay. I love you too!" tinago ko na ang phone pag ka tapos. Bigla akong napahawak sa dibdib ko. Biglang kumirot. Ang sakit. Huminga ko ng malalim tyaka uminom. 


After a few seconds. naging okay na din naman ako. I hope I'm really okay..



———

Sa hinaba haba ng dinrive ko napadpad ako sa Pampanga. Hindi ko alam kung anong beach to but it's really pretty here.


Kinuha ko yung bottle sa gilid ko tyaka binasa ulit yung sulat.



Dear someone,


kung binabasa mo to sana okay ka. Dahil alam kong lahat tayo may problema :) Please don't give up. Always pray. May ikkwento ako sayo sana basahin mo..

There's a girl that live in a wonderful city. She's pretty, rich, smart and she have a sweet boyfriend. Really sweet. Almost perfect life right? A life that we've all dreamt of. But no, she is a mess. She doesn't know what to do with her life anymore. Yes, she is a good daughter. A human that deserves to live in this wonderful city. But there's something that is missing. She always thinks that making herself busy and seeing posivity in life will make her happy and bring joy to her life. She always hopes that through this it'll help her to fill that emptiness in her heart that keeps on drowning her for years. She keeps on wishing and wishing and wishing. But nothing happens. Until, she prayed. She talks to God like He is her best friend. She tells Him all things that make her feel lonely, sad and all the pain that she's carrying. After that? Great things come. She feel that her heart is now complete. That the puzzle is finally complete. That she finally found the key to the lock. Not until she find out that she have a cancer. And she is dying. But her sickness didn't stop her to believe that God is going to cure her. Maybe there's no assurance that she'll get better soon. That she's going to be okay but her faith is now immovable. I hope you'll do the same. Keep your faith in God. Anything is impossible through Christ. :) Spread His love. xx


Trusting GodTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon