ORİON

Bölüm 3 Direniş

 Sessizlik içinde atını sürerken derin düşüncelere dalmaya başlamıştı. Acaba terhis edilecek ordu deneyimli olacak mı? İstediklerimi gerçekleştirebilecek miyim? Bu savaş ile umarım başa çıkabilirim, ah tanrım başka işler ile uğraşırken bir de bu savaş patlak veriyor. Aslında içten içe içini bir mutlulukta kaplıyordu, sonuçta artık kuzeyin meşru kumandanı olmuştu bu şekilde hayallerine daha rahat ulaşabilirdi. Düşünceleri eşliğinde yoluna devam ederken önünde bir ses işitiverdi. Bir adam atını hızlı bir biçimde üstüne doğru sürüyordu, kim olduğunu kestiremediği için dikkatli davranmaya karar verdi fakat bir kaç saniye sonra adamın zırhındaki amblemi görmüştü. Bu kendi topraklarından biri olmalıydı. Adam Zen'i görünce yavaşlamaya başladı, yanına kadar sokuldu. At üstünde olmasına rağmen nefes nefese kalmışa benziyordu. Birden eline beline doğru götürdü ve bir parşömen çıkardı. -"Efendim, benim Kult, çok ciddi sorunlarımız var. Başımız çok büyük bir dertte.." Zen şaşkınlığını koruyamamıştı, Kult neden bir maske takıyordu ve şuan neden zırhlıydı, burada şuan neler oluyordu.

-"Efendim bunu derhâl okumalısınız, kuzeydekilerden gelen bir takım istekler."

"- Ne isteği Kult neler saçmalıyorsun sen?" Kult mahcup bir ifade ile sözlerine devam etti;

"-Efendim kuzeydekiler her yeri talan etmeye başladılar, bir çok köy ve kasaba şuanda harap olmuş durumda, hiç durmaksızın katliamlarına devam ediyorlar. Başkentten çok önceden yardım istemiştim fakat hâlâ gelmedi, size de ulaşmaya çalıştım fakat çabalarım sonuçsuz kaldı."

 Zen artık şaşkınlığının yerini öfkeye bırakmıştı, o kadar sinirliydi ki dişleri ile dudaklarını kesmişti. Kral onu kandırmış mıydı? Ama bu imkansız o yaşlı bunak bu kadar entrika yapamazdı, içeride bir casus olmalıydı yada onu alaşağı etmek isteyen birileri. Belli ki krallık umurlarında değildi, Zen onlar için daha değerli olmalıydı. Kim olabilir di bu? Artık aklına hâkim olmalı ve bu düşünceleri kafasından atmalı idi aksi taktirde işleri daha kötüye gidecekti. Üstündeki buhranı bırakarak kult'a baktı.

"- Biri bizi çok kötü kandırdı kult, bir an önce toparlanmalıyız. Bu söylediklerinin hiç birinden haberim bile yoktu, bana söylenen kuzeydekilerin yaklaşık bir ay sonra saldıracağı idi. Buraya gelmemi ve bu toprakları savunmamı istediler, üstelik kral beni kraliyetteki ordulardan birinin başına geçirdi. Sanırsam bu olanlardan kralın bile haberi yok."

 Kult bile bu duyduklarına bir hayli şaşırmıştı, bir entrika uğruna kim halkı ölüme sürükleyebilirdi. Zen'e mahçup olduğunu ve insanları koruyamadığını anlattı. Şuan ki birliğin ise yaklaşık yüz km geriye çekildiğini vurguladı. Eğer bir savunma yapılacak ise zen elini çabuk tutmalıydı, aksi taktirde kendi topraklarının hepsini kaybedebilirdi.

"-Kult senin önden gitmeni istiyorum, herkesi bilgilendir ve şuan ki orduyu benim için hazırla. Elinizden geldiği kadarda hendek ve çukurlar kazmaya başlayın, tüm halkı da şehrin içine alın, şansımız yaver giderse ana ordu gelene kadar surların ardında güvende olabiliriz."

 Kult söylenenleri anlamıştı, ufak bir savunma yöntemi yazılan kağıdı eline alarak hızla atıyla uzaklaşmaya başladı. Zen'e neden kendisini önden gönderdiğini bile sormak istememişti, artık bu dakikadan sonra yapılacak her hamle yüzlerce kişinin bile hayatını kurtarabilirdi. Her saniyenin değerini bilerek elinden geldiğince hızlı gitmeye özen gösterecekti. Zen ise bir yandan sinirini yenmeye çalışıyor bir yandan ise bunu kimin yapacağını düşünüyordu, belli ki bu kişinin gözü bir hayli dönmüştü. Yapacağı ilk iş Yamanaka klanından yardım istemekti, şüphesiz buraya ilk varabilecek kişi onlardı. Hem büyü kullabiliyorlar hem de yük taşımadıkları için hafif zırhları ile buraya derhâl gelebilirlerdi. Diğer yapacağı iş ise direk kralın kendisine bir mektup yollayarak durumu anlatmak ve diğer topraklardan asker toplayacak zamanı olmadığı için kralın hazır bir orduyu hemen buraya göndermesini istemek olacaktı. Şansına yanında taşıdığı bir güvercini vardı, mektubu yazarak güvercini hızlıca yukarı doğru saldı. Şimdi ise Yamanaka klanına giderek yardım istemek kalmıştı. Bu iş üç yada dört gününü alabilirdi, hızlı olarak belki iki günde ulaşabilirdi. Toplam beş gün içinde bu işi bitirmeliydi. Zen sinirinden ufak bir gülüş atı verdi.