♥ ၾကမၼာ​ေစရာ ♥ Book (1)

Part (1) ♥First Experience (1)♥

တိမ္​ကြန္​းသာတြင္​ ​လန္​ဂိုဏ္​းသားမ်ား၏ ဆူညံသံမ်ား ထူးျခားစြာ ထြက္​​ေပၚလာခဲ့သည္​။ ထိုသို႔ျဖစ္​ရျခင္​း အ​ေၾကာင္​းအရင္​းမွာ ကူစူးၿမိဳ႕၏ဂိတ္​တံခါးဝတြင္​ အ​ေၾကာင္​းအရင္​း မသိရ​ေသာ လ်ွပ္​စီး​ေၾကာင္​းမ်ားျဖင္​့ ျပည္​့​ေနသည္​့ စက္​ဝိုင္​းပံုႀကီး တစ္​ခု ​ေပၚ​ေပါက္​လာျခင္​း​ေၾကာင္​့ျဖစ္​သည္​။ ထိုစက္​ဝိုင္​းပံုအနားသို႔ မည္​သူတစ္​ဦးတစ္​​ေယာက္​မ်ွ မကပ္​ရၾက​ပဲ ျဖစ္​​ေန​ေလသည္​။

ထိုသီတင္​းကိုၾကားသိရ​ေသာ လန္​ခ်ီရန္​မွာ လန္​ဂိုဏ္​းသားမ်ားကို ခ်က္​ခ်င္​းပင္​စုစည္​းခိုင္​းလိုက္​ၿပီး

"ကူစူးဂိတ္​က စက္​ဝိုင္​းပံုႀကီးက လ်ွပ္​စီး​ေတြနဲ႔ ျပည္​့ႏွက္​​ေနတယ္​! အင္​း​ေတြ ​ေသခ်ာခ်ထားၾက! ဒါဟာ ​ေကာင္​းတဲ့ အတိတ္​နိမိတ္​​ေတာ့ မဟုတ္​​ေလာက္​ဘူး!"

လန္​ရွီခ်န္​သည္​ လန္​ခ်ီရန္​၏ စကားကို ​ေထာက္​ခံ၍ ဝင္​​ေျပာ​လာခဲ့သည္​။

"ဦး​ေလး​ေျပာ​တာ မွန္​တယ္​! ဘာပဲ ျဖစ္​ျဖစ္​ အရင္​ဆံုးကာကြယ္​ထားရမယ္​!"

ထိုအခ်ိန္​တြင္​ စကားသံတစ္​ခု​ေၾကာင္​့ လန္​ခ်ီရန္​၏မ်က္​ႏွာ တစ္​ခ်က္​မဲ့သြားရသည္​။

"မ​ေကာင္​းတဲ့ အတိတ္​နိမိတ္​ မဟုတ္​ဘူးလို႔လည္​း ​ေသခ်ာမွတ္​ယူလို႔ မရပါဘူး!"

ထိုအသံကို ၾကားလိုက္​ရ​ေသာ ဂိုဏ္​းသားမ်ားသည္​ ​အသံလာရာဘက္​သို႔ လွည္​့ၾကည္​့မိၾကသည္​။
​ေဝ့ဝူရွမ္​းသည္​ လန္​ဝမ္​က်ီ၏လက္​ကိုခ်ိတ္​ကာ လူအမ်ားအလယ္​မွ ျဖတ္​သန္​းလာခဲ့သည္​။

လန္ခ်ီရန္​ႏွင္​့ လန္​ရွီခ်န္​တို႔​ေရွ႕သို႔အ​ေရာက္​ လန္​ဝမ္​က်ီက အရိုအ​ေသ​ေပးလိုက္​ရင္​း

"ဦး​ေလး! အစ္​ကို!"

​ေဝ့ဝူရွမ္​းသည္​ လန္​ဝမ္​က်ီ အရိုအ​ေသ​ေပး​ၿပီးမွ ထပ္​၍ အရိုအ​ေသ​ေပးလိုက္​သည္​။

"လန္​လူႀကီးမင္​း! ဇယ္​ဝူကြၽင္​း!"

ထိုအခါ လန္​ခ်ီရန္​သည္​ ​ေဝ့ဝူရွမ္​းအား မ်က္​​ေစာင္​းထိုးၾကည္​့လိုက္​ရင္​း