DEBİRÂN

TEYZE!!!

Öncelikle tekrardan Selamunaleyküm dostlarım. Az bir kitle okuyor kitabımı. Ama olsun biz bize yeteriz. Hayırlısı kitabımın bölümlerini bitirmeye çalışacağım. Artık bölümleri sıklaştırmayı düşünüyorum. Umarım hoşunuza gider. Kitabımın çıkmasını çok istiyorum . Ama hayırlısı olsun. Dualarınızı eksik etmeyin.❤️

Sizin hayırlı olanınız aile efradına hayırlı olanınızdır. (Hz. Muhammed)

Yüzüm asık şekilde annemin yanına gittim;

Annem: Hayır olsun kızım ne oldu? Yüzünden düşen bin parça.

Ben: Olsun anne olsun,hayırlısı olsun.Üniversite sınav sonuçlarım açıklanmış.Hukuk kazanmışım.
Hem de şehir dışında bir üniversite.

Annem : Ne güzel işte kızım.Sen şükür et ,orayı bile kazanamayan var.

Ben: Anne ,ama sen her zaman doktor olmamı istedin.Gönlünden geçen Tıp fakültesiydi.

Annem: Kızım öyle deme. Bak her şeyde bir hayır vardır.Ben sana demeseydim eğer şehir dışı Hukuk yaz diye şu an hiçbir üniversiteye yerleşemeyecektin.

Ben: Haklısın annem

Annem: Hadi topla şu suratını kendine gel. Artık üniversiteli oldun. Adaletli örnek bir avukat olmanı istiyorum. Kimsenin hakkını kimseye yedirme.

    Annem haklı konuşuyordu konuşmasına da bir şeyi atlıyordu. Babam burda İzmir'de bahçede çalışıyordu. Bahçeyi bırakıp nasıl gidecektik şehir dışına? Anlaşılan benim için zor dönemler başlayacaktı. Allah'ım sen yardım et...
      Öğlen namazını kıldım.Allah'ıma yalvardım. "Allah'ım sen bir şeyi veriyorsan,bir sıkıntıyı veriyorsan bir nedeni vardır.Sen ,bizim sırtımıza çekemeyeceğimiz yük vermezsin. Her zaman yanımızdasın. Lütfen bu dönemler şevkatini üstümden hiç eksit etme. Her zaif sesi işiten, her bir çare dileği dinleyen, her küçük niyeti kıymetlendiren büyük Allah'ım; bu küçük kul'unun ilticasını; kulluğunu yalvarırım kabul buyur. Annem, babam ve bana bakanlara hakkımda hayırlı fikirler, emeller ilham et ve onları mükâfatla, onların gayretlerini ve o gayrete liyakatimi arttır ve onların sabırlarını ve o sabrı suiistimal etmeyecek surette itaatimi artır, onların emekleri ve benim kıymetli günlerim boşa gitmesin." AMİN.

Küçüklüğümden beri ailemi üzmedim,incitmedim. Çünkü biliyorum ki Allah'ın yolundaki insan hiçbir zaman ailesini ezip geçmez ,onlara zarar vermez.Kur'an-ı Kerim'de şöyle bahsedilmiş;
"İnsana da, anne babasına iyi davranmasını emrettik. Annesi onu her gün biraz daha güçsüz düşerek karnında taşımıştır. Onun sütten kesilmesi de iki yıl içinde olur. (İşte onun için) insana şöyle emrettik: "Bana ve anne babana şükret. Dönüş banadır."" (Lokman suresi 14. Ayet)

Arkadaşlarım hiçbir zaman annenizin babanızın dediğinden çıkmayın.Onlar ak diyorsa siz kara demeyin.Bir dediklerini iki etmeyin. Çok mu şey istiyorlar? Yapın. Hiçbir zaman uf tuf demeyin.Onlar Sizin cennete gitmenize yardım edecek.Onlar size sevap kazandıracak.Ordan burdan duyuyorum,çoğu çocuk annesinin babasının halini hatrını sormuyor bile. Unutmayın onlar sizi yetiştirdi,bu yaşa kadar getirdi.Üzerinizdeki emeklerin hepsi onların.Bir gün olsun bir dediklerinizi iki etmeden yaptılar.Şimdi ne bu nankörlük?Ne bu anneye babaya zulüm?Yapmayın arkadaşlarım.

Babam eve geldi.Gidip durumu anlattım.O da annem gibi karşılık verdi ve tebrik etti. Bahçe işini sıkıntı etmemem gerektiğini söyledi. Çıkıp dışarı alışveriş yapmamız gerektiğini söyledi babam.
Her ne kadar babamın bizimle ilgilenmediğini hissetsem de her eksiğimizi kapatanın o olduğunu, her zaman bizi dışardan gelebilecek kötülüklere karşı koruduğunun farkındaydım. Haklarını ödeyemezdim.
Biliyor musunuz dostlarım . Abim çok pişman olacak. Ben annemi babamı kardeşimi nasıl üzdüm? Neden onları bir gün olsun arayıp hallerini hatırlarını sormadım diye. Hiçbir zaman işi rast gitmeyecek. Tek bildiğim buydu.
Annemle hazırlanıp dışarı çıktık. Gözlerim görmez olaydı keşke, keşke kör olsaydım da Rabbimin yarattığı kulların halini görmeseydim.Keşke insanlar Allah'ın gönderdiği kutsal kitabımızın dediklerini dikkate alsaydı. Allah'ım sen kullarını affet ,onlara iman aklı ver.
İnsanlar şu an zorluğu,sıkıntıyı çekmiyorlar.Ama bilmiyorlar ki Cehennem Azabı nasıl kötü bir şeydir.Ben bilirim ki Allah'ım bu yalan dünyada çektiğim sıkıntıların hepsini Ahirette ödüllendirecek.Ben bilirim ki Rabbim yaz aylarında giydiğim tesettür yüzünden çektiğim sıkıntıyı cennette ödüllendirecek,serinletecek. Ama Rabbim'in kulları bilmez ki bunları. Neden? Çünkü işlerine gelmez...
Allah'ım sen gözlerimi Haramdan koru ya Rab.
Dışarısı çok kalabalıktı. Hele ki Rahime Teyzenin dükkanının önü. Ne olmuştu ki ?
Rahime teyze annemin üniversiteden yakın arkadaşıydı. Gözleri masmavi ışıl ışıldı. Bir de öyle bir nurlu yüzü vardı ki anlatamam . Bulunduğu ortamda ışık saçardı. Küçükken anneme sorardım neden Rahime Teyze'nin yüzü bembeyaz diye . Annem de hep Allah'ın nuru üstünde , Allah'ın sevgili kulu derdi. Hep öyle biri olmak isterdim .
   Kalabalıktan İçeriye giremiyorduk . İnsanlar fısıldaşıyorlardı. Önümdeki teyzeye sordum .
Ben: Teyze ne oluyor indirim mi var?
Teyze: Ne indirimi kızım kadın yere düşüp bayılmış.Gören müşteri ambulansı aramış. Kadının kimi kimsesi olmadığı için hastaneye götürecek ailesi de yok. Müşteri basbas bağırdı yardım edin diye o yüzden toplandık.

Ne ? Rahime Teyzem ölmüş müydü? Nasıl ama? Hayır Hayır ölemez. Benim nur yüzlü Rahime Teyzeme hiçbir şey olmaz
Direk anneme döndüm . Şok olmuş, donup kalmıştı. Gözleri doluyordu . Hemen annemin kolundan tuttum ve karşı esnafın dükkanındaki sandalyeye otutturdum. Hemen kalabalığın içine fırladım.
"Çekilin hemen çekilin"
Dükkana girdim. Rahime teyze tezgahın kenarına düşmüştü . Nabzına baktım . Hala atıyordu. Ölmemişti.Hemen kafasının altına elimi koydum ve kaldırmaya çalıştım . Olmuyordu .
" Öyle bakmayın , yardım edin kaldıralım."
Tam o sırada ambulans sirenlerini duydum.
Hayır olamaz. Rahime teyzem daha Hacca gidecekti. Gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Ondan daha öğrenecek çok şeyim vardı. Ölmemesi lazımdı
Rahime teyzeyi kaldırdılar ve ambulansa yatırdılar. Siren sesleri kalabalığın gürültüsünü bastırırcasına çalarak uzaklaştı. Hemen annemin yanına gittim. Her yeri sırılsıklam olmuş,eli yüzü buz gibiydi.
Ben: Annem iyi misin?
Annemden hiçbir ses çıkmadı . Nefes almaya çalışıyordu. Gidip bakkaldan bir su alıp içirdim
Ben: Şimdi daha iyi misin anne?
Annem: İyiyim kızım. Hemen Rahime Teyzenin yanına gidelim Hastaneye .
Ben: Tamam anne hemen bir taksiye binelim

Yolda annemle konuştuk. Meğer Rahime Teyzenin kalp kapakçığının biri büyük olduğu için çok yorulursa üzülürse filan kalbi sıkışıyormuş .Hep böyle olduğu için tahminen bugün de ondan yere düşüp bayıldı.

Sonunda hastaneye vardık.